راهنمای نویسندگان

نوشتارهای علمی- پژوهشی و تحلیلی در زمینه‌های نمایشی و موسیقی برای درج در نشریه‌ پذیرفته‌شده و پس از داوری و تصویب هیئت تحریریه به چاپ می‌رسند. نشریه هنرهای زیبا: هنرهای نمایشی و موسیقی، از چاپ مقاله‌های غیرعلمی پژوهشی (ترجمه، گردآوری، مروری و یادداشت‌های پژوهشی) معذور است.

دسترسی رایگان و آزاد( open access ) به مقالات امکانپذیر است.

هزینه ارسال مقاله:

از نویسندگان مقالات در هیچ کدام از مراحل بررسی و پذیرش مقاله، هیچ مبلغی دریافت نمی‌شود و تمامی خدمات مربوط به مقاله، به صورت رایگان انجام می‌گردد.

مقالات ارسالی نباید قبلاً در هیچ نشریه‌ای به چاپ رسیده باشند.

مقالات ارایه شده به نشریه هنرهای زیبا برای بررسی و چاپ نباید هم‌زمان به نشریه‌ دیگری ارایه شده ‌باشند.

فرمت فایل مشخصات نویسندگان را از اینجا دانلود فرمایید.

فرم تعارض منافع ، فرم تعهد نامه و فرم تاییدیه محتوا را از اینجا دانلود فرمایید.

در مقالاتی که توسط دانشجویان به همراه اعضای هیئت علمی دانشگاه تهران تهیه شده است، حتما می بایست عضو هیئت علمی دانشگاه تهران به عنوان نویسنده مسئول مشخص شود.

    مقالات برگرفته از پایان نامه کارشناسی ارشد و رساله دکتری با درج نام استادان راهنما و مشاور ارائه گردند و درصورت عدم تمایل استادی به درج نام خود، موضوع کتبا و با امضای استاد مربوطه به دفتر اعلام شود. همچنین درصفحه مشخصات نیز عنوان پایان نامه، رساله یا طرح پژوهشی درج شود.
    مقالاتی که برای چاپ در نشریه هنرهای زیبا: هنرهای نمایشی و موسیقی پذیرفته می شوند، باید در سامانه همانندجوی پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران(ایرانداک) ثبت و گواهی همانندجویی به دفتر نشریه ارائه شود.
    چنانچه در بررسی اولیه مقاله‌ای خارج از ضوابط راهنمای تهیه مقالات علمی نشریه ارائه شود، به داوری ارجاع نمی‌شود.
    ارائه مقاله به نشریه هنرهای زیبا، صرفا از طریق ثبت نام در سامانه نشریات هنرهای زیبا و بارگذاری مقاله در سامانه است.
    مقالات بارگذاری شده در سامانه نشریات، از نظر شکلی و محتوایی توسط سردبیر نشریه بررسی و در صورت تایید، در فرایند داوری قرار می گیرند.
    تأیید نهایی نوشتارها برای چاپ در نشریه پس از نظرات داوران با هیئت تحریریه نشریه است. صحت نوشتارهای علمی با نویسنده / نویسندگان است.
    چاپ مقاله‌های نشریه هنرهای زیبا: هنرهای نمایشی و موسیقی بدون ذکر مأخذ در نشریه‌های دیگر ممنوع است.

مقاله‌ باید دارای بخش‌های چکیده، مقدمه، روش تحقیق، پیشینه پژوهش، یافته‌های پژوهش، بحث، نتیجه گیری و پیشنهادات، و منابع باشد.

اندازه این مقالات باید بین 7000 تا 10000 کلمه (با احتساب تمام بخش ­های مقاله) باشد.

مقالات باید دارای چکیده فارسی و همچنین چکیده انگلیسی مبسوط باشند.

چکیده مقاله باید شامل بیان مسئله، هدف، چگونگی پژوهش، موضوعات مقاله و یافته‌های مهم و نتیجه باشد. این بخش باید به تنهایی بیان کننده کلیت مقاله و به ویژه نتایج به دست آمده باشد.

اندازه چکیده فارسی 200 کلمه و چکیده انگلیسی 500 کلمه است.

چکیده انگلیسی:

چکیده انگلیسی با بسط دادن نسبت به چکیده فارسی، به ‌صورت مبسوط نوشته شده و تمام موارد دستورالعمل ‌های چکیده ‎نویسی فارسی در این بخش رعایت شود. از قلم Times New Roman استفاده شود. همچنین چکیده انگلیسی مقاله باید ساختار یافته بوده و شامل بخش‌های هدف، روش پژوهش، یافته‌ها و نتیجه‌گیری باشد. کلیدواژه‌ها: به تعداد ( 4 تا 6 کلمه) واژگان کلیدی فارسی و ترجمۀ دقیق همان واژگان به زبان انگلیسی باشد، با این تفاوت که ترتیب آن براساس ترتیب الفبایی انگلیسی انجام می‎ گیرد.  

توجه 1 : در مقدمه به بیان مسئله، اهداف و ضرورت‎های پژوهش اشاره شود.

توجه 2 : در قسمت پیشینۀ پژوهش باید به زیربخش‌های اصلی اشاره شود:

  • پیشینۀ نظری (تئوری‎ها، دیدگاه ‌ها و رویکردهای موجود در مورد مسئله؛ 

پیشینۀ تجربی (پژوهش‎‌های پیشین و روش‎‌شناسی‌های آن‌ها در مورد مسئله؛ 

  • مدل مفهومی (در صورت کمی بودن پژوهش و داشتن مدل) 
  • پیشینۀ تجربی (پژوهش‌های پیشین و روش ‌شناسی‎‌های آن‌ها در مورد مسئله؛ 
  • مدل مفهومی (در صورت کمی بودن پژوهش و داشتن مدل)
  • توجه 3 : در تدوین مقاله از آوردن مواردی چون ضمیمه، پیوست، پرسش‎نامه خودداری شود. اهداف، سؤال‎ها و فرضیه ‌های پژوهش در بخش پایانی بیان مسئله توضیح داده شوند. نتیجه نوشتار باید به‌ گونه‌ای منطقی و مفید که روشن‌کنندة بحث و ارایه یافته‌های تحقیق باشد، ارایه گردد.
    در بخش تشکر و قدردانی، ‌راهنمایی و کمک‌های دیگران یادآوری و به‌طور خلاصه از آنها سپاسگزاری شود.
    در متن فارسی برای واژه‌ها و نام‌های خارجی، در حد امکان از معادل‌های فارسی مصطلح و مصوب استفاده شود. در مورد نام‌های خارجی ضروری و غیرمتداول یا معادل‌های غیرمصطلح فارسی، فقط در اولین ارجاع و بلافاصله پس از بیان این‎گونه واژه‌ها، معادل لاتین آن به‎ صورت پی نوشت در انتهای مقاله قید می‌شود. در صورت نیاز به درج پی نوشت، همۀ‌ موارد فارسی به‎ صورت راست‌چین با قلم BMitra و اندازۀ 10 پوینت و زیرنویس های لاتین به‌صورت چپ‌چین با قلم Times New Roman اندازۀ 9 پوینت نوشته شوند. در پی نوشت، پس از شماره نقطه درج می‌شود، سپس یک فاصله و بعد معادل فارسی یا انگلیسی تایپ شود.
    نتیجه‌گیری بخش جمع‌بندی و نتیجه‌گیری پس از متن اصلی مقاله الزامی است. در صورت داشتن پیشنهاد، می‎ توانید آنها را در پایان نتیجه‎ گیری قرار دهید. بهتر است که نتیجه‏ گیری از بحث جدا باشد.
    فهرست منابع
    برای منبع ‎دهی از روش استنادی انجمن روانشناسان آمریکا APA استفاده کنید.
    به طور کلی، ساختار کلی استناددهی به روش APA از روش زیر تبعیت می کند. ‎

    در فهرست منابع انگلیسی باید تمام ارجاعات فارسی به انگلیسی ترجمه شده و با قلم Times New Roman اندازه pt11 نوشته شده و عنوان کتاب و نام نشریه به صورت ایتالیک مشخص شود.
    نکات مهم در مورد منابع مورد استفاده:
    نکته ۱: در صورت استفاده از سایر منابع اطلاعاتی مانند: پایان‎ نامه، گزارش پژوهشی، آمار سازمان‎های دولتی، جزوه‎ های منتشر نشده، سایت‎ های اینترنتی، فایل‎ های صوتی و تصویری و ... از شیوه‎ نامه APA استفاده کنید. تمام مواردی که برای نمونه در جدول1 مشاهده می‎ نمایید همانند شماره نشریه داخل پرانتز، نام نشریه یا پایان‎ نامه و عنوان کتاب به صورت ایتالیک و غیره باید رعایت شوند.
    نکته 2: منابع باید حتماً به طور کامل نوشته شوند و نه به صورت اختصار.
    نکته 3: منابعی که مربوط به کتاب می‎ شوند، اعم از فارسی و انگلیسی حتماً باید به ترتیب انتشارات و محل انتشار نوشته شود (جدول 1 را مشاهده نمایید).
    نکته 4: منابعی که مربوط به پایان‎ نامه یا رساله دکترا هستند، اعم از فارسی و انگلیسی باید دانشگاه و شهر مربوط به آن نوشته شود. (جدول 1 را مشاهده نمایید).
    نکته 5: در مورد منابع مربوط به سمینار‎ها، همایش ‎ها و...، نوشتن تاریخ دقیق و مکان دقیق همایش الزامی است. نکات مهم در مورد فهرست منابع فارسی: در داخل متن کلیه منابع باید به زبان فارسی نوشته شوند (حتی منابع انگلیسی). برای منابع داخل متن از واژۀ دیگران و همکاران استفاده نکنید و تمام اسامی نویسندگان و پژوهشگران را بنویسید مگر اینکه افراد بیشتر از 3 نفر باشند.
    منابع فارسی به زبان فارسی در این قسمت هم نوشته شوند: (نام خانوادگی نویسندۀ اول، نام همان نویسنده.، و نام خانودگی نویسندۀ دوم، نام همان نویسنده. (سال انتشار). عنوان مقاله. نام نشریه ، دوره (شماره)، صفحه شروع مقاله ـ صفحه پایان مقاله.
    مثال : تقوا، محمد؛ منصوری، علی؛ فیضی، کریم و اخگر، بهاره (1395). کشف تقلب در تراکنش ‏های کارت ‏های بانکی با استفاده از پردازش موازی ناهنجاری در بزرگ‌داده. مدیریت فناوری اطلاعات، 8(3)، 477-498.
    نکات مهم در مورد فهرست
      منابع باید به ترتیب حروف الفبای انگلیسی مرتب شوند. جدول1 . شرح صحیح منبع‎ دهی در داخل و انتهای مقاله و نوع منبع در داخل متن در فهرست منابع مقالۀ فارسی و انگلیسی (نام خانوادگی نویسندۀ اول و نام خانوادگی تمام نویسندگان تا سه نفر، سال) (نام خانوادگی نویسندۀ اول، نام همان نویسنده.، و نام خانودگی نویسندۀ دوم، نام همان نویسنده. (سال انتشار). عنوان مقاله. نام نشریه ، دوره (شماره)، صفحه پایان مقاله ـ صفحه شروع مقاله.

 

    کتاب فارسی و انگلیسی (نام خانوادگی نویسندۀ اول و نام خانوادگی سایر نویسندگان، سال، شماره صفحه یا صفحات) نام خانوادگی نویسندۀ اول، نام همان نویسنده.، و نام خانودگی نویسندۀ دوم نام همان نویسنده. (سال انتشار).
    عنوان کتاب. شهر: ناشر. نمونه بخش منابع: منابع نام خانوادگی، نام (سال). عنوان مقاله. عنوان مجلــــــــــــــــــــــــه ایتالیک، دوره (شماره)، صفحه. نام خانوادگی، نام (سال). عنوان مقاله. عنوان کتاب. تهران: نام ناشر.
    References
    Breyley, G. J., & Fatemi, S. (2015). Iranian music and popular entertainment: From motrebi to losanjelesi and beyond. Routledge.
    Fatemi, S. (2005). Music, Festivity, and Gender in Iran from the Qajar to the Early Pahlavi Period. Iranian Studies, 38(3), 399-416. Doi: 10.1080/00210860500300796
    Ghahramani, M. B., & Sayyad, A. (2021). Once Upon a Time, Cinema (1991) as representation of the experience of corporeal spectatorship and the dissolving of the boundary between spectator and cinematic spectacle. Honar--Ha-Ye-Ziba:Honar-Ha-Ye-Namayeshi Va Mosighi, 26(3), 55-63. doi: 10.22059/jfadram.2021.330567.615596
      Moradi, N., Saki, N., Aghadoost, O., Nikakhlagh, S., Soltani, M., Derakhshandeh, V., ... & Javadipour, S. (2014). Cross-cultural adaptation and validation of the voice-related quality of life into Persian. Journal of Voice, 28(6), 842-e1.

https://doi.org/10.1016/j.jvoice.2014.03.013

    Payne, J. R., & Mahmoodi-Bakhtiari, B. (2009). Iranian languages. In The world's major languages (pp. 452-459). Routledge.
      Zare, N., & fereshtehhekmat, F. (2018). A Comparative Study of Edward Bond’s Lear and William Shakespeare’s King Lear in Regards to the Role of Violence in Edward Bond's Characters from a Psychoanalytical Perspective. Honar--Ha-Ye-Ziba: Honar-Ha-Ye-Namayeshi Va Mosighi, 23(4), 75-81.

https://doi.org/10.22059/jfadram.2018.215082.614989

    نمونه جدول 1