جابجایی قدرت در میان شخصیت‌های نمایشنامه‌های شکسپیر: راهبردی برای دراماتورژی در چهارچوب دیدگاه راسل؛ مطالعه موردی شاه لیر، جولیوس سزار و مکبث

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد کارگردانی نمایش، گروه هنرهای نمایشی و موسیقی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

2 دانشیار گروه هنرهای نمایشی و موسیقی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

چکیده

مفهوم قدرت و قدرت خواهی در نظر بسیاری از اندیشمندان بزرگ حوزه ­های علوم اجتماعی و سیاسی همچون برتراند راسل، میشل فوکو و برخی دیگر که مورد بررسی این پژوهش نیستند، جایگاه ویژه‌ای داشته و همواره چرخۀ انتقال قدرت مورد تحلیل و بررسی بوده است. معمولاً این انتقال قدرت از طریق اشکال مختلفی صورت می‌پذیرد؛ به‌عنوان مثال «انقلاب»، «کودتا»، «انتخابات» و «مرگ پادشاهان» نمونه‌هایی از الگوها و دلایل انتقال قدرت هستند. از طرفی امروزه یکی از موضوعات رایج در آثار نمایشی، استفاده از عنصر قدرت در دراماتورژی و کارگردانی است که به‌ویژه در تراژدی­های شکسپیر به‌وفور قابل اجرا است. در این پژوهش به بررسی عناصر قدرت در سه تراژدی شکسپیر یعنی شاه لیر، مکبث و جولیوس سزار و تطبیق آن‌ها با نظریات برتراند راسل در باب «قدرت» و مفهوم «انتقال قدرت» پرداخته شده است. پس از تبیین ملاحظات نظری، بازتاب این رخدادهای سیاسی و اجتماعی را در دراماتورژیِ شخصیت‌های این آثار بر اساس نمونه­ های اجرایی مورد بررسی قرار ‌داده‌ایم؛ تا نشان دهیم چگونه می‌توان از قدرت به‌عنوان یک عنصر دراماتیک در دراماتورژی و شخصیت شناسی استفاده کرد. نتایج این مقاله نشان می‌دهد که شناخت انواع اَشکال مختلف قدرت می­ تواند پیشنهادهای اجرایی متنوع و گسترده ­ای را در تمامی زمینه‌های اجرا اعم از طراحی میزانسن و تحلیل روابط شخصیت­ ها در اختیار کارگردان قرار دهد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Change of Power in Shakespeare's Plays; A Dramaturgy and Character Analysis Approach with Study of King Lear, Julius Caesar, and Macbeth

نویسندگان [English]

  • Ahad Khaleghi Bolbolouei 1
  • Behrooz Mahmoudi-Bakhtiari 2
  • Zahra Shirvani Saadatabadi 1
1 M.A. in Theatre Directing, School of Performing Arts and Music, College of Fine Arts, University of Tehran, Tehran, Iran.
2 M.A. in Theatre Directing, School of Performing Arts and Music, College of Fine Arts, University of Tehran, Tehran, Iran.
چکیده [English]

The concept of "power" has been an important subject for major political and social thinkers, and the cycle of "power transfer" has always been considered and investigated by authors. Also, since there are usually periods of transition and power changes in all societies, this subject has been significant for the playwrights. Generally, power transfer occurs through a variety of forms: “revolution”, “coup d’etat”, “elections” and “death of kings”. Nowadays, using the concept of power is a common theme in dramatic works, which is broadly applicable to Shakespeare's tragedies. In this essay, we attempt to use political and social concepts of power to analyze the events in Shakespeare's plays that have been formed around this notion. It is essential to know that power structures in theater have an exploratory and expository approach. In other words, the nature of dramaturgy and directing is review and decoding, whereas power structures are not interested in revealing the reality. Therefore, in confrontation between these two subjects, we encounter a fundamental paradox. In the present study, we investigated the elements of power in three tragedies of Shakespeare, namely King LearMacbeth, and Julius Caesar; and compare them with Bertrand Russell’s (1938) theory of “power” and the concept of “change of power”. In Russell's view, power is based on conservation law in physics and constantly changes from one form to another. He believes that a shift of power in many cases leads to changes in its type and essence. In The Power (2005), He categorized power based on forms such as “priestly power”, “kingly power”, and “naked power” which is an important categorization in our classification. Also, we use Michel Foucault’s theories to complete the explanations forsome of these concepts. After clarifying these theoretical considerations as the framework, we explore the effects of the political and social events related to the characters of the above-mentioned plays; to show how types of power have been displayed in Shakespeare’s plays, and how to use power as a dramatic element in dramaturgy and character analysis. According to the definitions provided by Russell of the forms of power, it is quite clear that Shakespeare dealt with all aspects of power and the contemporary dramaturgy of his plays has shown that the importance of power never disappears; only it changes from one form to another. In most cases, the dramaturge can change the time, place, and cultural identity of a text to an extent, that any performance of Shakespeare’s plays can be described as a translation. Thus, after analyzing the texts, we have chosen a film of contemporary performances of each play, and we have also presented the selected scenes in the form of a director's notebook plans. In conclusion, the results of this article show that familiarity with different forms of power can provide the director with various new suggestions in the field of directing and character relationship analysis.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Power
  • Shakespeare
  • King Lear
  • Macbeth
  • Julius Caesar
  • Russell
احمدزاده بیانی، بهروز( ،)1398بررسی ترادیس نشانه های قدرت از دیدگاه عملگرایانه - سیاسی شکسپیر تا نظریه های غیرتولیدی پییر بوردیو و لیندا هاچن در آثار منتخب پسادراماتیک از هاینر مولر و عباس کیارستمی، پایان نامه دکتری ادبیات انگلیسی، پردیس بین المللی کیش، دانشگاه تهران.
اصغر زاده، حامد( )1396امکان دراماتورژی و اجرای تراژدی در جهان معاصر با محوریت نهاد قدرت، پایان نامه کارشناسی ارشد کارگردانی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران.
باقری، فارس( ،)1395ایده هایی درباب مواجهه تئاتر و قدرت، اطلاعات حکمت و معرفت، شماره .34-29 :7
تافلر، آلوین( ،)1370جابجایی قدرت دانایی و ثروت و خشونت در قرن بیست و یکم، ترجمه شهین دخت خوارزمی (چاپ سیزدهم،) تهران: نشر نی.
چمرز، مارک( ،)1394گوست لایت: راهنمای مقدماتی برای دراماتورژی، ترجمه نرگس یزدی، تهران: انتشارات سمت
خاکی، محمدرضا و منصور براهیمی( ،)1397دراماتورژ چیست؟ دراماتورژ کیست؟ (چاپ دوم،) تهران: نشر بیدگل.
دلوز، ژیل(،)1389فوکو، ترجمه نیکو سرخوش و افشین جهاندیده (چاپ دوم،) تهران: نشر نی.
دین، الکساندر و لارنس کارا( ،)1393اصول کارگردانی نمایش، ترجمه محمد باقر قهرمانی (چاپ ششم،) تهران: نشر قطره.
راسل، برتراند( ،)1385قدرت، ترجمه نجف دریابندری (چاپ چهارم،) تهران: انتشارات خوارزمی.
رحیمی، مصطفی( ،)1369تراژدی قدرت در شاهنامه، تهران: انتشارات نیلوفر.
زاریلی، فیلیپ بی و دیگران ( ،)1394تاریخهای تئاتر، ترجمه مهدی نصرالهزاده (چاپ دوم،) تهران: انتشارات بیدگل.
شکسپیر، ویلیام( ،)1379شاه لیر، ترجمه م.ا.به آذین (محمود اعتمادزاده،) تهران: نشر آتیه.
شکسپیر، ویلیام( ،)1391مکبث، ترجمه داریوش آشوری (چاپ یازدهم،) تهران: نشر آگاه.
شکسپیر، ویلیام( ،)1398مجموع آثار نمایشی ویلیام شکسپیر جلد یک و دو، ترجمه علاءالدین پازارگادی (چاپ دهم،) تهران: انتشارات سروش.
فوکو، میشل( ،)1378مراقبت و تنبیه (تولد زندان،) ترجمه نیکوسرخوش و افشین جهاندیده، تهران: نشر نی.
فوکو، میشل( ،)1389تئاتر فلسفه، ترجمه نیکوسرخوش و افشین جهاندیده، تهران: نشر نی.
کات، یان( ،)1391شکسپیر معاصر ما، ترجمه رضا سرور (چاپ دوم،) تهران: نشر بیدگل.
کات، یان( ،)1397جنسیت رزالیند، ترجمه رضا سرور، تهران: نشر بیدگل.
کاردولو، برت(،)1373دراماتورژی چیست؟، ترجمه منصور براهیمی، در خاکی، محمدرضا و منصور براهیمی( ،)1397دراماتورژ چیست؟ دراماتورژ کیست؟، (چاپ دوم،) تهران: نشر بیدگل.
کاظمیان، سعید( ،)1398قدرت در نمایشنامه های تاریخی شکسپیر، تهران: انتشارات مهرگان خرد.
گیدنز، آنتونی( ،)1387جامعه شناسی، ترجمه حسن چاوشیان (چاپ دوم،) تهران: نشر نی.
گوتفرید هردر، یوهان(« ،)1368شکسپیر،» ترجمه مراد فرهاد پور، نمایش، .23-18 :24
محمودی بختیاری؛ بهروز رضا عباسی و مهدی امیری( ،)1394تراژدی قدرت: بررسی تطبیقی داستان «بهرام چوبین» و تراژدی مکبث، ادبیات تطبیقی (فرهنگستان زبان و ادب فارسی)
،.128-105:12
Cox, John D   (1989). Shakespeare and the Dramaturgy of Power, United Kingdom: Princeton University Press. Hadfield, Andrew   (2003). “The Power and Rights of the Crown in "Hamlet" and "King Lear:" 'The King: The King's toBlame'. The Review of English Studies. Vol 54  (217): 566-586. https://doi. org/10.1093/res/54.217.566
Ritzer, George   (2007). The Blackwell Encyclopedia of Sociology, New Jersey: Blackwell Publishing.
Russell, Bertrand   (2004). Power, New York: Taylor and Francis.