تعامل تصویر، حرکت و زمان در معماری و سینما با توجه به نظریات ژیل دلوز

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری معماری، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد اصفهان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.

2 استادیار گروه معماری، دانشکده معماری، دانشکدگان هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

چکیده

ظهور مقارن سینما و معماری مدرن در اواخر قرن نوزدهم باعث تغییرات مهمی در تفکر و سبک زندگی انسان شد. امروز، در عصر اطلاعات، زندگی روزمره با تصاویر متحرک و فضاهای مجازی درهم آمیخته است. این تصاویر، فضا و زمان را تصرف کرده و بر فضاهای ذهنی و فیزیکی انسان ها تأثیر می‌گذارند. در این میان، فیلسوف فرانسوی ژیل دلوز، جهان بینی متفاوتی بر اساس هستی شناسی تصویر ارائه می‌کند که در آن همه‌ی اجزاء و اتفاقات جهان، مجموعه‌ای از تصاویراند که بر یکدیگر اثر می‌گذارند و واکنش نشان می‌دهند. هنگامی که هستی به مثابه تصویر تعریف می گردد، تصاویر در ترکیب با حرکت و زمان، احساسات، کنش‌ها و مفاهیم پیچیده انسانی را به وجود می‌آورند. بنابراین، در عصری که بیش از پیش به تصاویر وابسته است، جایگاه هنر، بخصوص سینما و معماری، از اهمیت بیشتری برخوردار می گردد. این پژوهش از نوع کیفی-تحلیلی و با رویکرد فلسفی-نظری است و از نظریات دلوز و رابطه دو سویه سینما و معماری استفاده می کند تا اهمیت بازخوانی مفاهیم تصویر، حرکت و زمان را جهت حضور موثر و مولد در عصر اطلاعات بیان نماید. امید است بتوان با اینچنین رویکردهای فکری و مفاهیم نوین به خلق آثار و فضاهای موثرتری در رابطه با نیازهای انسان در عصر اطلاعات دست یافت.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The Interaction of Image, Movement and Time in Architecture and Cinema According to Gilles Deleuze's Theories

نویسندگان [English]

  • Fatemeh Khoshab 1
  • S. Yahya Islami 2
1 Ph.D. Candidate of Architecture, Department of Architecture, Faculty of Architectur and and Urban Planning, Isfahan Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran.
2 Assistant Professor, Department of Architecture, School of Architecture, College of Fine Arts, University of Tehran, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Cinema is one of the most important phenomena of the modern age. Cinema is a way of seeing, that is not solely dependent on the human eye, rather it is capable of manipulating all human senses so that it affects thought and perception. The simultaneous development of cinema and modern architecture in late nineteenth century instigated important changes in thought, experience and progressive lifestyle, and became an indication of the close relationship between these two arts. In this context, the French philosopher Gilles Deleuze offers a different world-view based on a redefinition of the concepts of movement, image and time. This research, which was carried out with a theoretical, qualitative, descriptive-analytical approach, proposes Deleuze's unique definitions of image, movement and time as a means to illustrate the close relationship between cinema and architecture. The paper begins by explaining how cinema, architecture, or any other art, can be ways of thinking and creating new concepts. It then shows how Deleuze combines philosophy and cinema to define three types of movement: “Movement and Instant,” “Privileged-Instant/Any-Instant-Whatever,” “Movement and Change.” He goes on to categorize the “Movement-Image” into three types: “Perception-Image,” “Action-Image,” “Affection-Image.” In this theory, everything is an image. In other words, all the components and events of the universe are a collection of images that interact and react to each other. These interactions occur in the context of time, resulting in the concept of “Time-Image” and “Movement-Image.” Time for Deleuze is the life force for movement and becoming. Time is nothing but the present, or the present that has become thought. The concept of “Time-Image” is a challenge, with the aim of thinking about the potential of the flow of time. The image is not always in the present, but at different levels of time, past and future. In the concept of “Time-Image,” time shrinks and expands in relation to the past and the future. These concepts offer an alternative understanding of the relationship between philosophy and art and our perception of the world.  In this philosophical approach and according to such definitions of image and time, there exists a much closer relationship between cinema and architecture. The concepts of Movement-Image and Time-Image can be defined as fundamental concepts of both of these arts. The three concepts of Perception, Affection, and Action and the intertwining of Time components with them, can be appropriated for architecture, thus changing our understanding of architectural space and design. By defining and redefining concepts in cinema and architecture, Deleuze develops a new way of thinking in which art, philosophy, and science together form the story of life. In this alternative mode of thought, everything is image, and everything in the world is a set of images that affect and react to each other. When reality is composed of images that, in combination with movement and time, create feelings, actions and complex human concepts, then the value of art, especially cinema and architecture, gains a new significance due to the fast that this era has become more dependent on images.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cinema
  • Architecture
  • Philosophy
  • Movement
  • Image
  • Time
اردلان، نادر و بختیار، لاله (1392)، حس وحدت: نقش سنت در معماری ایرانی، نشر علم معمار، تهران.
اسلامی، مازیار (1393)، صحنه‌هایی از یک ازدواج: ملاحظاتی درباره‌ی فضا، شهر و تجربه‌ی دیداری-شنیداری در سینما، نشر حرفه هنرمند، تهران.
بنیامین، والتر (1390)، اثر هنری در عصر تولید مکانیکی، در اکران اندیشه: فصل‌هایی در فلسفه سینما، ترجمه پیام یزدانجو، نشر مرکز، تهران.
پیراوی ونک، مرضیه (1389)، پدیدارشناسی نزد مرلوپونتی، نشر پرسش، آبادان.
دلوز، ژیل (1394)، سینما 1 : حرکت-تصویر، ترجمه مازیار اسلامی، نشر مینوی خرد، چاپ دوم، تهران.
راستین، شادمهر (1387)، بیشتر از منظر پدیدارشناسی به «سینما و معماری» نگریسته ایم، نشریه آینه خیال، شماره 33، صص 78-80. قهرمانی؛ محمد باقر، پیراوی ونک؛ مرضیه, مظاهریان، حامد و صیاد، علیرضا (1393). کالبد متحرک ناظر و شکل گیری سکانس‌های فضایی در معماری سینماتیک‌، نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، 19 (4)، صص 27-36.
کولبروک، کلر(1395)، ژیل دلوز، ترجمه رضا سیروان، نشر مرکز، تهران. لیتل، استفان (1389)، گرایش‌های هنری، ترجمه مریم خسرو شاهی، نشر آبان، تهران.
Bruno, Giuliana (2002), Atlas of Emotion: Journeys in Art, Architecture and Film, Verso, London & New York.
Deleuze, Gilles (1989), Cinema II, The Time-Image, Translated by Hugh Tomlinson and Robert Galeta, University of Minnesota Press, Minneapolis.
Deleuze, Gilles (2006), The Fold, Translated by Tom Conley, Bloomsbury Academic.
Deleuze, Gilles and Guattari, Felix (1988), A Thousand Plateaus; Capitalism and Schizophrenia, Translated by Brian Massumi, Athlone Press, London.
Eisenstein, Sergei M. (1989), Montage and Architecture, Assemblage, No. 10 (December), pp: 111-131.
Eisenstein, Sergei M. (1990), Piranesi, or the Fluidity of Forms, in The Sphere and the Labyrinth: Avant-gardes and Architecture from Piranesi to the 1970s, Edited by ManfredoTafutri, MIT Press, Cambridge.
Heidegger, Martin (1977), The Question Concerning Technology and Other Essays, Translated by William Lovitt, Garland Publishing, New York and London.
Islami, S. Y. (2012), Veiling Architecture Privacy in Loos and Le Corbusier, Armanshahr Architecture & Urban Development, 5(8), pp: 1-10.
Islami, S. (2014). What is surficial thought in architecture? Architectural Research Quarterly, 18(1), pp: 39-46.
Kleiner, Fred (2009), Gardner's Art through the Ages: Backpack Edition, Book C, Renaissance and Baroque, Cengage Learning.
Mulhall, Stephen (2002), On Film, London and New York, Routledge.
Russell, John (1977), Francis Bacon, Thames & Hudson, Printed in Singapour.
Vidler, Anthony (2000), Warped Space: Art, Architecture and Anxiety in Modern Culture, MIT Press, Cambridge.
Virilio, Paul (2009), The Aesthetics of Disappearance, Translated by Philip Beitchman, Semiotext.
Wolfflin, Heinrich (1950), Principles of Art History: The Problem of the Development of Style in Later Art, Dover.