Shelly and Artaud's Narration of The Checi

Document Type : Research Paper

Author

Faculty Member, University of Tehran

Abstract

The current research is trying to make a comparative analysis of an old story in two different culturs and temporal eras. Although many people are familiar with Shelle's adaptation of the Cenci, many researchers in the field of dramatic literature man not have not considered the fact that the story The Cenci has more than one adaptation. The real story named The Cenci (1599) has been adapted twice for stage: Once by the 19th century British playwright and poet P. B. Shelley (1812), then by A. Artaud (1935). The present research seeks to find answers for two questions: Why Artuad as an influential theoretician of theatre has not been successful in performing The Cenci. Artaud was a prominent member of the Avant Guard French theatre between the two World Wars. In response to realism and naturalism, he shared his ideas with people such as Craig and Appia, and influenced people such as Jean Luis Barrolt and Peter Brook in terms of his ideas in theatre of cruelty. Artuad tries to extract the concept of ruthlessness in nature from the story of The Cenci, and be faithful to this concept as much as possible. That is why he believes the poetics of Shelley as a barrier in reaching his goals. This article wants to prove that in performing The Cenci, Artaud is dependent on Romanticism, although he apparently rejects it. This article does so not only by checking the internal and external signs of this play, but also by providing some real sign in eference to the mental effects in his literature, through a Freudian approach. Also, by referring to some references used by Artaud such as Shelley's The Cenci and Standall's The Abbess of Castro, it tries to recognize carefully the social atmosphere of the transition period (reneaissance and the Second world war), as well as considering the European history in terms of the literary and theatrical movements of that important period. Given the fact that Shelley's field of work was related to Romanticism and Artaud's field was dealing with Theatre of violence, our criterion of judgement for the characters and their actions in these two plays are based on the concept of expressionism and romanticism. Also in this article, the effects of each of these historical and cultural periods in the development of the aforementioned works has been studied. In the time between the two World Wars, named as the harassment and fear years of Hitler, Artaud started his work, and Shelley started his work during the time of Napoleon's wars. It can generally be claimed that some theatrical patterns of the French artists (especially in thesecond half of the establishment of "Live Theatre", which is highly experienced in some Avant Guard shows and performances. As a matter of fact, this article shows how the difference between theory and practice may lead to the failure of Artuad's The Cenci. Freud's ideas have also been effective in reaching this objective.

Keywords

References

آرتو، آنتوان (1390)، فرهنگ تئاتر وطاعون، ترجمه: جلال ستاری، نشر مرکز، تهران .
آرتو، آنتوان (1368)،  شاعر دیده ورصحنه تئاتر، ترجمه: جلال ستاری، انتشارات نمایش، تهران .
آرتو، آنتوان، (1380)،  خاندان چن چی، ترجمه: بهزاد قادری، انتشارات سپیده سهر، تهران .
آرتو،آنتوان، (1383)،  تئاتر و همزادش، ترجمه:  نسرین خطاط، نشر قطره، تهران .
آستین، آلن (1388)، نشانه شناسی متن واجرای تئاتری، ترجمه: داود زینلو، انتشارات سوره، تهران .
استاندال، (1356)، راهبه دیر کاسترو، ترجمه:  جهانگیر افکاری، انتشارات لوح، تهران .
استاندال، (1350)، صومعه پارم، ترجمه: اردشیر نیکپور، انتشارات نیل، تهران .
بدیو، آلن (1391)، ایده تئاتر، ترجمه: امیر کیان پور، انتشارات مینوی خرد، تهران .
برونل، فپیر (1384)، تئاتر وشقاوت، ترجمه: ژاله کهنموئی پور، نشر قطره، تهران .
بنتلی، اریک (1389)، نظریه صحنه مدرن، ترجمه:  یدالله آقا عباسی، نشر قطره، تهران
بوال، آگوستو، (1393)، تئاتر مردم ستم دیده، ترجمه: جواد ذوالفقاری ومریم قاسمی، نشر نوروز، تهران.
پرستلی، جی . بی (1352)، سیری در ادبیات غرب، ترجمه:  اباهیم یونسی، انتشارات امیر کبیر ،تهران.
یروتوون، لی (2537)، بحر انهای قرن بیستم، ترجمه:  احمد میر فندرسکی، انتشارات دانشگاه ملی، تهران .
پل، آدریان (1389)، درآمدی برتراژدی، ترجمه: پدرام لعل بخش، افراز، تهران .
دیچز، دیوید (1370)، شیوه های نقد ادبی ،ترجمه: محمد تقی صدقیانی وغلام حسین یوسفی، انتشارات علمی، تهران .
روش بلاو، آن ماری (1371)، روانشناسی اجتماعی، ترجمه: محمد دادگران، انتشارات مروارید، تهران .
سید حسینی، رضا (1366)، مکتبهای ادبی، انتشارات نگاه – انتشارات نیل، تهران .
شکنر، ریچارد (1386)، نظریه اجر،ترجمه، مهدی نصراله زاده، انتشارات سمت، تهران
شلی، پرسی بیشی (1380)، خاندان چن چی، ترجمه:  بهزاد قادری، انتشارات کتاب سحر،تهران .
فروید، زیگموند (1380)، توتم وتابو، ترجمه:  ایرج پور باقر، انتشارات آسیا، تهران .
فورتیه، مارک (1394)، نظریه در تئاتر، ترجمه: فرزان سجودی ونریمان افشاری،انتشارات سوره مهر،تهران .
فورست، لیلیان (1376)، رمانتیسم، ترجمه: مسعود جعفری، نشر مرکز، تهران .
فیشر، هربرت (1344)، تاریخ اروپااز انقلاب فرانسه تا زمان ما، ترجمه: وحید مازندرانی، انتشارات دانشگاه تهران، تهران
کات، یان (1391)، شکسپیر معاصرما، ترجمه: رضاسرور،نشر بیدگل، تهران.
کالینیکوس، آلکس(1383)، در آمدی تاریخی بر نظریه اجتماعی، ترجمه:  معصوم بیگی، انتشارات آگه، تهران
له من، هانس تیس (1383)، تئاتر پست دراماتیک، ترجمه:  ناد علی همدانی، نشر قطره، تهران .
گورین، ویلفرد . ال (1370)، راهنمای رویکردهای نقد ادبی، ترجمه:  زهرا میهن خواه، انتشارات اطلاعات، تهران .
میتر، شومیت(1390)، پنجاه کارگردان کلیدی تئاتر،ترجمه:  محمد سپاسی، انتشارات بیدگل،تهران .
مینیون، پل لوئی، (1383)، چشم انداز تئاتر قرن بیستم، ترجمه: قاسم صنعوی، نشر قطره، تهران
ناظر زاده کرمانی، فرهاد (1365)، تئاتر پیشتاز تجربه گر وعبث نما، نشر دانشگاهی تهران، تهران .
هاوزر، آرنولد (1363)، تاریخ اجتماعی هنر، ترجمه:  ابراهیم یونسی، انتشارات خوارزمی،تهران .
Artaud, Antonin(1998), Antonin Artaud: Selected Writings, Edited by Susan Sontag, Univer of California, Berkelsityey.
Cameron, Kenneth N and Horst, Frenz(1945), The Stage History of Shelley's the Cenci, Vol. 60. Modern Language Association.
Cohen, Hilary(1982), Artaud's "The Cenci", The Drama Review: TDR (The MIT Press), 26 (2), pp.132-135.
Forbes, Aileen(2015), Return of the Cenci: Theaters of Trauma in Shelley and Artaud, Columbia University, 67 (4), pp.394-414.
Goodall, Jane(1987), Artaud's Revision of Shelley's "The Cenci": The Text and its Double, Comparative Drama (Comparative Drama), 21 (2), pp.115-126.
Mary , E. Finn(1996), The Ethics and Aesthetics of Shelley's "The Cenci", Studies in Romanticism (Boston University), 35 (2), pp.177-197.
Shelley, Percy Bysshe and Edward Dowden(1924), The Poetical Works of Percy Bysshe Shelley, Macmillan and Co, London.
Stendhal(1998), The Red and the Black: A Chronicle of the Nineteenth Century, Oxford University Press, Oxford.
White, Newman I(1922), An Italian "Imitation" of Shelley's The Cenci,  PMLA (Modern Language Association), 37 (4), pp.683-690.
Journal of Fine Arts: Performing Arts & Music
Volume 23, Issue 3
September 2018
Pages 25-36

Files

Share

How to cite

Statistics