TY - JOUR ID - 82944 TI - تحلیل مفهومی ساز موسیقایی JO - نشریه هنرهای زیبا: هنرهای نمایشی و موسیقی JA - JFADRAM LA - fa SN - 2228-6012 AU - رحمانیان, احمد AD - گروه طراحی صنعتی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 26 IS - 3 SP - 33 EP - 42 KW - موسیقی‌شناسی KW - سازشناسی KW - ساز موسیقایی KW - تعریف KW - تحلیل مفهومی DO - 10.22059/jfadram.2021.308857.615464 N2 - با وجود اهمیتی که مسئله تعریف ساز موسیقایی در حوزه موسیقی‌شناسی برای دیگر مسائل نظری و عملی موسیقی دارد، تعاریف موجود و معیار، مثل هورن‌باستل (1933)، بیِلاویسکی (1979) و لیسلاف-متسن (1985)، دست‌کم از حیث منطقی بعضی از الزامات تعریف، مثل تعیین طبقه وجودشناختی موضوع (یا معرَف) و مانع بودن، را برآورده نمی‌کنند. مقاله حاضر، به این مسئله که ساز موسیقایی چیست می‌پردازد، با هدف ارائه تعریفی از این مفهوم که همه الزامات منطقی تعریف را برآورده کند. بدین منظور در این مقاله روش کیفیِ تحلیل منطقی یا مفهومی اتخاذ شده است، که از روش‌های اصلی علوم قیاسی و مهم‌ترین روش در تعریف مفاهیم علمی است. این مقاله از طریق سلسله‌ای از تحلیل‌ها اقدام به تعیین هر‌‌یک از معرِف‌های منطقی ساز می‌کند. در تحلیل اول مشخص می‌کند که ساز از حیث وجودشناسی به طبقه مصنوع فنی و به عبارت دقیق‌تر سیستم فنی تعلق دارد. در تحلیل دوم و سوم، هر‌یک از فصل ممیزهای ساز مشخص می‌گردد که عبارت‌اند از دو دسته ویژگی کارکردی و  ناظر به طرح (یا ساختاری) ساز. این دو تحلیل به طور دقیقی، به ترتیب، بر اساس نظریه ICE و نظریه مدل‌سازی کارکردی صورت می‌گیرد و در آخر به یک فرمول‌بندی منطقی از تعریف ساز منتج می‌شود. UR - https://jfadram.ut.ac.ir/article_82944.html L1 - https://jfadram.ut.ac.ir/article_82944_6b56648bcfcbe4c603449ab3aa2ceab9.pdf ER -