ORIGINAL_ARTICLE
بررسی نقش ساز تمبک در همنوازی با سازهای ملودیک موسیقی کلاسیک ایران
فقدان نظام منسجم، مدوّن و معین ریتمیک-متریک برای ساز تمبک در همنوازی با سازهای ملودیک موسیقی کلاسیک حال حاضر ایران، موجب سردرگمی نوازندگان، آشفتگی اجراها و عدم دستیابی به نتایج دلخواه در همنوازیها وغیره میشود. مانند شاخههای دیگر علوم میتوان از تجارب موفق که به هر شکل پدیدآمدهاست به نتایجی برای رفع این مشکلات دست پیدا کرد. هدف کلی این مقاله ایجاد منبعی برای کمک به تدوین روش های علمی تر اجرا و آهنگسازی برای تمبک، توسط نوازندگان این ساز و آهنگسازان است. شیوهی تحقیق در مقالهی حاضر، توصیفیوتحلیلی میباشد. اطلاعات و دادههای اولیهی پژوهش از طریق آوانگاری و شنود آثار صوتی موجود، توسط نگارنده بهدستآمده است. جامعهی آماری در این تحقیق تمامی آثار صوتی از همنوازیها- شامل سازهای ملودیک و تمبک در موسیقی کلاسیک ایران می باشد. نمونهگیری به صورت غیرتصادفی و انتخابی است. دادههای تولیدشدهی مقاله شامل زمان و شکل ورود تمبک در ابتدای قطعه، میزاننماها، فیگورهای ریتمیک اجرایی تمبک و سایر سازها، تکنیکهای مورد استفادهی تمبک، اساس بداهه یا غیربداهه بودن،کمی و کیفی بودن ریتم اجرایی سازها، حضور و نقش تقسمات استقراضی، نسبت خط ریتم تمبک با ملودی، بخش پایانی و تمپو می باشد. نگارنده پساز بررسی موارد فوق و یافتن نتایجی کلی، با نگاهی بر تمام یافتهها، نتایج دقیقتر و جامعتری را نیز ارائه کرده است.
https://jfadram.ut.ac.ir/article_70759_ada133771bc6ea71af2fbbe89e47288d.pdf
2019-03-21
5
14
10.22059/jfadram.2018.244853.615141
تمبک
همنوازی
موسیقی کلاسیک ایران
ساز کوبه ای
ریتم
مازیار
کنعانی
maziarkanani@gmail.com
1
کارشناسی ارشد رشته ی نوازندگی موسیقی ایرانی، دانشگاه هنر، تهران، ایران
AUTHOR
هومان
اسعدی
asadih@ut.ac.ir
2
استادیار گروه موسیقی، دانشکدة هنرهای نمایشی و موسیقی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
AUTHOR
بابایی، بهداد و افقه، نوید (1389)، جوی نقرهای مهتاب، تهران، هفت اقلیم، سی دی.
1
پایور، فرامرز و تهرانی، حسین (1385)، زرد ملیجه. تهران، ماهور، سی دی.
2
پایور، فرامرز (1385)، آثار درویشخان. تهران، ماهور، سی دی.
3
پایور، فرامرز و اسماعیلی، محمد (1375)، پراکنده. تهران، چهارباغ، سی دی.
4
پایور، فرامرز و حسین، تهرانی (1385)، زرد ملیجه. تهران، ماهور، سی دی.
5
جواهری، علیرضا و رجبی، بهمن (1392)، گلچین 1، تهران، آوای چکاد، سی دی.
6
جواهری، علیرضا و رجبی، بهمن (1392)، گلچین 2، تهران، آوای چکاد، سی دی.
7
سیفی زاده، ارژنگ و افقه، نوید (1386)، نغمهی ساز ضربهی آغاز، تهران، چهارباغ، سی دی.
8
شهناز، جلیل و افتتاح، امیر ناصر (1388)، شهناز شهنواز، تهران، آوای باربد، سی دی.
9
شهناز، جلیل و افتتاح، امیرناصر (بیتا)، اجرا در تلوزیون ملی ایران، تهران.
10
طلایی، داریوش؛ تبریزیزاده، محمود و شمیرانی، جمشید (بیتا)، کنسرت فرانسه.
11
طلایی، داریوش؛ قربانی، علیرضا و شمیرانی، جمشید (1390)، جلوهی گل، تهران، آوای باربد، سی دی.
12
علیزاده، حسین (1367)، رازو نیاز، تهران، ماهور، سی دی.
13
کامکار، پشنگ؛ کامکار، اردشیر وکامکار، ارژنگ (1373)، به یاد صبا، تهران، نوای همایون، سی دی.
14
متبسم، حمید (1386)، لولیان، اصفهان، آوای نوین اصفهان، سی دی.
15
متبسم، حمید (1378)، ساز نو آواز نو، تهران، سروش، سی دی.
16
مشکاتیان، پرویز و فرهنگفر، ناصر (1388)، دونوازی، تهران، چهارباغ، سی دی.
17
مشکاتیان، پرویز؛ شجریان، محمدرضا و فرهنگفر، ناصر (1364)، بر آستان جانان، تهران : دل آوا، سی دی.
18
مشکاتیان، پرویز (1368)، صبح مشتاقان، تهران، چهارباغ، سی دی.
19
ORIGINAL_ARTICLE
نظم گفتمانی در نمایشنامه مرگ یزدگرد بر اساس نظریه فرکلاف
چکیده نمایشنامه مرگ یزدگرد شامل نظامهای گفتمانی است که در تحلیلهای اولیه قابل شناسایی نیستند. اما با تحلیلگفتمان انتقادی میتوان به سویههای اجتماعی و ایدئولوژیکی از متن دست یافت که در روشهای دیگر قابل دریافت نیستند. در مقاله حاضر سعی بر این است که با تحلیل نمایشنامه در ساحت تحلیلگفتمان انتقادی، سویهها و گفتمانهای متعارض و متضاد حاضر در آن بررسی شوند. در مقاله حاضر تلاش نویسندگان بر این بوده است که با روش نورمن فرکلاف در تحلیلگفتمان انتقادی، نظم گفتمانی یا ترکیببندی گفتمانهای مختلف با قلمرو مشترک در این نمایشنامه را تحلیل کنند. این روش که بنیان تئوریک خود را با نظریه فوکو آغاز میکند مبتنی بر اصل رابطه مستقیم بین ایدئولوژی و قدرت با زبان است. اما نورمن فرکلاف توانست با بسط نظریه میشل فوکو صورتبندیِ رابطه علمی و عملی بین زبان و مناسبات قدرت و ایدئولوژی را ممکن سازد. حاصل آنکه وجود دو گفتمان متعارض باستانگرایی و ضد باستانگرایی و نیز گفتمانهای اصالت روایت تاریخی و گفتمان نقض روایت تاریخی که در فرم و محتوای نمایشنامه وجود دارد، نظم گفتمانی این نمایشنامه را تشکیل میدهد که با دیدگاه تحلیلیِ فوق به موضوع اصلی تغییر نظام سیاسی هم در نمایشنامه و هم در زمان نگارش متن اشاره دارد.
https://jfadram.ut.ac.ir/article_70760_e25ff0395dda96a7bedf6c669e8a77f6.pdf
2019-03-21
15
24
10.22059/jfadram.2019.219667.615006
تحلیلگفتمان انتقادی
فرکلاف
نظم گفتمانی
نمایشنامه مرگ یزدگرد
محمدباقر
قهرمانی
mbgh@ut.ac.ir
1
استاد دانشگاه/ تهران
LEAD_AUTHOR
میترا
علوی طلب
mitra.alavitalab@yahoo.com
2
دانشجو/ دانشگاه تهران
AUTHOR
بهروز
محمودی بختیاری
b-m-bakhtyari@yahoo.com
3
استاد/ دانشگاه تهران
AUTHOR
نغمه
ثمینی
naghmehsamini@yahoo.com
4
استادیار گروه هنرهای نمایشی و موسیقی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
AUTHOR
آقاگلزاده، فردوس و غیاثیان، مریم سادات (1386)، رویکردهای غالب در تحلیلگفتمان انتقادی، مجله زبان و زبان شناسی، شماره 5، صص 39-54.
1
آقاگلزاده، فردوس (1390)، تحلیل گفتمان انتقادی، تکوین تحلیلگفتمان در زبانشناسی، انتشارات علمی فرهنگی، چاپ اول، تهران.
2
براهنی، رضا(1386)، پرسشی به نام مرگ یزدگرد، مجله سیمیا، شماره 2، صص 188-198.
3
بیضایی، بهرام (1373)، مرگیزدگرد، انتشارات روشنگران، تهران.
4
سلدن، رامان (1375)، نظریه ادبی و نقد عملی، ترجمه جلال سخنور- سیما زمانی، انتشارات فرزانگان پیشرو، تهران.
5
سلطانی، علی اصغر (1383)، قدرت، گفتمان، زبان، نشر نی، تهران.
6
فرکلاف، نورمن (1379)، تحلیلِ انتقادیِ گفتمان، مترجمان: محمد نبوی، مهران مهاجر، مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها.
7
میلز، سارا (1392)، گفتمان، ترجمه فتاح محمدی، نشر هزاره سوم، زنجان.
8
قوکاسیان، زاون (1378)، مجموعه مقالات در نقد و معرفی بهرام بیضایی، انتشارات دیدار، تهران.
9
یورگنسن، ماریان و فیلیپس، لوییز (1389)، نظریه و روش در تحلیل گفتمان، ترجمه هادی جلیلی، نشر نی، تهران.
10
Fairclough, Norman(1992), Discourse and Social Change, Polity Press, Cambridge
11
Foucault, Michel (1972), the Discourse on Language, Appendix to the Archaeology of Knowledge, Translated by: Rupert Sawyet, New York.
12
Halliday, M.A.K (1978), Language as social semiotics: the social interpretation of language and meaning, Edward Arnold, London
13
Herman, Vimala (1995), Dramatic Discourse, Dialogue as interaction in plays, Routledge, London and New York.
14
ORIGINAL_ARTICLE
مطالعه آیکونوگرافی موسیقی ایران؛ بررسی خطاهای تفسیر، تبیین روش و ارایه راهکار
آیکونوگرافی موسیقی حوزهای نسبتاً نوپا در پژوهشهای موسیقی جهان و همچنین ایران محسوب میشود. در ارتباط با هنر غربی و بررسی تصاویر موسیقایی، مشکلات چندانی وجود ندارد اگرچه در آن حوزه نیز میبایستی روشهای مربوطه کاملاً رعایت شود. اما در ارتباط با هنر نقاشی ایران و بررسی موسیقی در میان تصاویر به دلیل عدم واقعگرایی انسان شرقی، مشکلات بیشتری متوجه این حوزه پژوهشی است. عدم وجود راهکار و روشهای صحیح و همچنین خطاهای موجود در پژوهشهایی با این موضوع، نگارنده را واداشت تا راهکارهای مطالعاتیای برای این حوزه پیشنهاد کند تا برای سایر پژوهشگران راهگشا باشد و از خطاهای احتمالی در تفسیر جلوگیری شود. بنابراین هدف از نگارش این مقاله پس از بررسی نقد تصویر، پیشنهاد راهکار و روشی بهتر برای استفاده از تفسیرهای موسیقایی از تصاویر و نقاشیهای ایرانی است. از آنجا که این مقاله در درجه اول به هدف کمک به پژوهشگران موسیقی نوشته شده، کوشش شده است تا نکات اصلیای که برای تفسیر موسیقایی در ارتباط با نقاشیهای ایرانی وجود دارد، بیان شود. بعد از اشاره به نکات اصلی در این حوزه، در انتها 18 مرحله به عنوان مراحل پیشنهادی برای پژوهشگران ارایه شده است. روش تحقیق در پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی-تحلیلی، تاریخی و تطبیقی است.
https://jfadram.ut.ac.ir/article_70761_5856577f5ede56aa16f084abe0b52d3a.pdf
2019-03-21
25
36
10.22059/jfadram.2018.236747.615091
آیکونوگرافی
موسیقی
آیکونوگرافی موسیقی
موسیقی در تصاویر
تاریخ موسیقی ایران
ایلناز
رهبر
ilnazrahbar@gmail.com
1
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشکده عمران، معماری و هنر، گروه هنر.
LEAD_AUTHOR
آژند، یعقوب (1387)، مکتب نگارگری هرات، انتشارات فرهنگستان هنر، تهران.
1
آژند، یعقوب (1384)، مکتب نگارگری تبریز و قزوین مشهد، انتشارات فرهنگستان هنر، تهران.
2
آژند، یعقوب (1389)، نگارگری ایران (پژوهشی در تاریخ نقاشی و نگارگری ایران)، جلد دوم، انتشارات سمت، تهران.
3
اسعدی، هومان (1383)، مطالعهای سازشناختی در رسالات و نگارههای موسیقایی تیموری، فصلنامه موسیقی ماهور، سال ششم، شماره 24، صص 61-98.
4
براتی، بهاره و محمد افروغ (1390)، بازتاب نمادها و نشانههای شغلی در سنگهای قبور ارامنه با تأکید بر نقاشیهای آبرنگ در موزه جلفای اصفهان، کتاب ماه هنر، 156، صص 76-87.
5
بینش، محمدتقی (1374)، تاریخ مختصر موسیقی ایران، نشر آروین، تهران.
6
پاکباز، رویین (1383)، تاریخ هنر: رویکردهای سنتی و جدید، فصلنامه حرفه-هنرمند، شماره 10، صص 114-122.
7
پاکباز، رویین (1386)، نقاشی ایران از دیرباز تا کنون، انتشارات زرین و سیمین، تهران.
8
ثابتی، الهه (1384)، فضای اجرای موسیقی ایرانی، پایاننامهی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه شهیدبهشتی.
9
جواهرمنش، مریم (1382)، فهرستبندی عکسهای سازدار موجود در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، پایاننامه کارشناسی موسیقی، دانشکدهی هنرهای زیبا، دانشگاه تهران.
10
حجاریان، محسن (1387)، مقدمهای بر موسیقی شناسی قومی، انشارات کتابسرای نیک، تهران.
11
خاکسار، سپیده (1383)، معرفی و فهرستبندی پیکرکها و مهرهای سازدار و موسیقایی ایلام باستان، پایاننامه کارشناسی موسیقی، دانشکدهی هنرهای زیبا، دانشگاه تهران.
12
خاکسار، سپیده (1387)، رویکردی باستان موسیقیشناسانه بر بقایای باستانی و موسیقایی دوره ایلام باستان، پایاننامهی کارشناسی ارشد باستانشناسی، دانشکدهی ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تهران.
13
خزایی، محمد (1368)، کیمیای نقش، انتشارات حوزه هنری، تهران.
14
خضرایی، بابک (1392)، جستجوی پیشینهی حضور سنتور در موسیقی ایران، فصلنامه موسیقی ماهور، سال شانزدهم، شماره 62، صص 85-94.
15
دورینگ، ژان (1391)، ملاحظاتی درباره تار ایرانی و آذربایجانی، ترجمه: آرش محافظ، فصلنامه موسیقی ماهور، شماره 58، صص 163-176.
16
دولتیفرد، مریم و فاطمه شاهرودی (1392)، تحلیل نحوه بازنمایی نوازنده عود در تصاویر دوره ساسانی تا صفوی، نشریه هنرهای زیبا-هنرهای نمایشی و موسیقی، دوره 18، شماره 2، صص 49-56.
17
ذاکر جعفری، نرگس (1392)، سازهای اروپایی در ایرانِ عصر صفوی، نشریه هنرهای زیبا-هنرهای نمایشی و موسیقی، دوره 18، شماره 2، پاییز و زمستان: صص 57-66.
18
ذاکر جعفری، نرگس (1391)، شناسایی سازهای ایرانی از دیدگاه اکوستیکی از دوره ایلخانی تا پایان صفوی، رساله دکتری رشته پژوهش هنر، دانشگاه تهران، پردیس هنرهای زیبا.
19
ذاکر جعفری، نرگس (1395)، نقش موسیقی در جنگها و انواع سازهای رزمی در ایرانِ دوران اسلامی با نگاهی بر تصاویر نگارگری، نشریه هنرهای زیبا-هنرهای نمایشی و موسیقی، دوره 21، شماره 1، صص 65-76،
20
ذاکر جعفری، نرگس (1396)، حیات موسیقی سازها در تاریخ موسیقایی ایران از دوره ایلخانیان تا پایان صفوی، انتشارات ماهور، تهران.
21
رهبر، ایلناز (1389)، موسیقی به روایت تصاویر دوران صفوی، پایاننامهی کارشناسی ارشد پژوهش هنر، دانشکدهی هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس.
22
رهبر، ایلناز؛ هومان اسعدی و رامون گاژا (1389)، سازهای موسیقی دوره صفوی به روایت شاردن وکمپفر، نشریه هنرهای زیبا-هنرهای نمایشی و موسیقی، شماره 41، صص 32-23.
23
رهبر، ایلناز و هومان اسعدی (1391)، جایگاه بانوان موسیقیدان در دوره صفوی با نگاهی بر تصاویر نگارگری، نامه هنرهای نمایشی و موسیقی، بهار و تابستان، سال دوم، شماره 4، صص 115-132.
24
سمسار، محمد حسن (1379)، کاخ گلستان (گزینهای از شاهکارهای نگارگری و خوشنویسی)، انتشارات زرین و سیمین، تهران.
25
شعبانی، رضا (1381)، کتاب ایران (گزیده تاریخ ایران)، انتشارات بین المللی الهدی، تهران.
26
طاهری، صدرالدین (1390)، بررسی کنشهای نمایشی در آثار پیش از اسلام، نشریه هنرهای زیبا-هنرهای نمایشی و موسیقی، شماره 43، صص 41-49.
27
عبدی، ناهید (1391)، درآمدی بر آیکونولوژی، انتشارات سخن، تهران.
28
فروغ، مهدی (1354)، مداومت در اصول موسیقی ایران، انتشارات وزارت فرهنگ و هنر، تهران.
29
کاظمی، بهمن؛ مهدی فراهانی و وهرز پوراحمد (1390)، موسیقی ایران در سده گذشته، تهران: مؤسسه تألیف، ترجمه و نشر آثار هنری متن.
30
مجالس شاهنامه (1382)، به خامه هنرمندان شیرازی: محمد داوری و آقا لطفعلی صورتگر، به کوشش کوروش کمالی سروستانی، ناشر: بنیاد فارس شناسی، مرکز بین المللی گفتگوی تمدنها، با همکاری معاونت معرفی آموزش سازمان میراث فرهنگی کشور و موزه رضا عباسی، شیراز.
31
کریمی، فاطیما (1392)، شرایط نامناسب تابلوهای قدیمی در موزه مکتب کمال الملک، http://www.mehrnews.com/news/2104455، تاریخ دسترسی 25/3/96.
32
کسرایی، نیما (2104)، «Mehmooni2.jpg»، https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Mehmoonifinal2.jpg، تاریخ دسترسی: 24/3/96.
33
گری، بازیل (1369)، نقاشی ایرانی، مترجم: عربعلی شروه، انتشارات عصر جدید، تهران.
34
مولانا، خسرو و نگار بوبان (1382)، فهرست بندی تصاویر سازدار منبعی که پیگیری روند تکامل موسیقی را از دریچهای نو امکان پذیر میکند، فصلنامه هنرهای زیبا، شماره 13، صص 118.
35
میثمی، سید حسین (1389)، موسیقی عصر صفوی، مؤسسه تألیف، ترجمه و نشر آثار هنری متن، تهران. میثمی، سید حسین (1393)، بررسی و تحلیل موسیقی کلاسیک در قزوین (از دوران صفوی تا اواخر قاجار)، انتشارات سوره مهر، تهران.
36
نورانی وصال، عبدالوهاب (1370)، شاهنامه داوری از نفایس موزه رضا عباسی، موزهها، شماره 11، صص 6-11.
37
هادیپور، یاسمن (1382)، فهرستبندی عکسهای سازدار موجود در موزه کاخ گلستان آلبومهای یک تا 219، پایاننامهی کارشناسی موسیقی، دانشکدهی هنرهای زیبا، دانشگاه تهران.
38
Firdawsi (2011), The Shahnama of Shah Tahmasp: the Persian book of kings, Metropolitan Museum of Art // Distributed by Yale University Press, Contributor: Sheila R. Canby, Phil Mariani, Metropolitan Museum of Art (New York, N.Y.).
39
Pope, Arthur Upham (1977), A survey of Persian art, v.13, Soroush press, Tehran.
40
Seebass, Tilman (1992), Iconography, Ethnomusicology: An Introduction, edited by Helen Myers, Macmillan, London.
41
Seebass, Tilman (2001), Iconography, The New Grove Dictionary of Music and Musician, 2nd edition, edited by Stanly Sadie/ executive editor John Tyrrell, Macmillan Publishers; Washington, D.C., 54-71.
42
Sims, Elenor, (2002), Peerless images: Persian painting and its sources, Yale University Press, ?????????.
43
ORIGINAL_ARTICLE
چگونگی اثرگذاری شخصیت مسکات در انیمیشنهایِ تبلیغاتیِ محصولاتِ غذایی
شخصیتهای مسکات در طی چند دهه اخیر توانستهاند حضور خود را در عرصه تبلیغاتِ تلویزیونیِ محصولاتِ تجاری به معرض نمایش بگذارند. نقش مسکات در شناخت محصولات تجاری، سبب ارتباط آنان با مقوله برندسازی شد. از آنجا که بخش قابل توجهی از محصولات تجاری را، تولیدات خوراکی تشکیل میدهند، این پژوهش برآنست تا اثرگذاری شخصیت مسکات در انیمیشنهایِ تبلیغاتیِ محصولاتِ غذایی با هدف بازنمودِ هویتِ برندِ این محصولات را به عنوان مسئله اصلی خود مورد مداقه قرار دهد. در همین راستا، نویسندگان، با تکیه بر آرای محققینی چون، پیاژه، ولز، اولینز، گارستون، نِدریچ و .... به دنبال تشریح مسائل ذیل میباشند: • تعیین شاخصههای مسکات موثر بر ارتباط بین مصرفکننده و محصولات غذایی. • ارتباط بین مسکات با «اعتماد و باور به محصول تجاری». • مسکات بعنوان رویکردی نوین در تبلیغات (انیمیشنی) جهت ماندگاری محصولات تجاری در اذهان. بر اساس یافتههای مقاله، بواسطه کاراکتر مسکات، اعتماد لازم بین مصرفکننده و محصولات غذایی رقم میخورد. مسکاتها، قادرند بستر مناسبی را جهت اشاعهی محصولات غذایی ایجاد نمایند. همچنین حضور کاراکترهای مسکات در تبلیغات بر شاخصههای روانشناسی مخاطب تاثیر بسزایی میگذارد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی و روش جمعآوری اطلاعات کتابخانهای است. همچنین از نمونههای شاخص مسکات برای بازیابی ویژگیهای نامبرده استفاده شده است.
https://jfadram.ut.ac.ir/article_70762_4e339a24f1f840d97d5124d546d8c7cc.pdf
2019-03-21
37
48
10.22059/jfadram.2018.240841.615117
شخصیت مسکات
انیمیشن تجاری
مواد غذایی
برند
محمد رضا
حسنائی
hanaee2000@yahoo.com
1
دانشگاه هنر
LEAD_AUTHOR
نوید
مسعودنیا
navidmasoudnia@yahoo.com
2
دانشگاه هنر
AUTHOR
بابک معین، مرتضی (1385)، نشانه شناسی و تبلیغات، پژوهشنامه فرهنگستان هنر، شماره 1، صص 92-103.
1
کریمی، سیده تارا (1387)، مسکات، نوبت اول، انتشارات مارلیک، تهران.
2
Alvarez, M.M; Huston, A.C; Wright, J.C & Kerkman, D.D (1988), Gender differences in visual attention to television form and content, Journal of Applied Developmental Psychology, 9(4), pp.459-475.
3
Bahn, K.D (1986), How and when do brand perceptions and preferences first form? A cognitive developmental investigation, Journal of consumer research, 13(3), pp.382-393.
4
Callcott, M.F & Lee, W.N (1994), A content analysis of animation and animated spokes-characters in television commercials, Journal of Advertising, 23(4), pp.1-12
5
Dyer, Gillian (1982), Advertising as Communication, Routledge, London.
6
Garretson, J.A & Burton, S (1998), Alcoholic beverage sales promotion: An initial investigation of the role of warning messages and brand characters among consumers over and under the legal drinking age, Journal of Public Policy & Marketing, ????, pp.35-47.
7
Garretson, J.A & Niedrich, R.W (2004), Spokes-characters: Creating character trust and positive brand attitudes, Journal of Advertising, 33(2), pp.25-36.
8
Hallas, J & Manvell, R (1968), The Technique of Film Animation, Focal press Limited, Norwich.
9
Heckler, S.E & Childers, T.L (1992), The role of expectancy and relevancy in memory, Journal of Consumer Research, ??????, pp. 475-492.
10
Kraak, V.I & Story, M (2015), Influence of food companies’ brand mascots and entertainment companies’ Cartoon Media Characters on children’s diet and health: a systematic review and research needs, Obesity Reviews, 16(2), pp.107-126.
11
Mizerski, R (1995), The relationship between cartoon trade character recognition and attitude toward product category in young children, The Journal of Marketing, ?????, pp.58-70.
12
Neeley, S.M & Schumann, D.W (2013), Using animated spokes-characters in advertising to young children: does increasing attention to advertising necessarily lead to product preference?, Journal of Advertising, 33(3), pp.7-23.
13
Olins, Wally (2003), On Brand, Thames & Hudson, London.
14
Robinson, M (2000), 100 Greatest TV Ads, Harper Collins, London.
15
Roedder, D.L (1981), Age differences in children’s responses to television advertising: An information-processing approach, Journal of Consumer Research, 8(2), pp.144-153.
16
Thorson, E; Reeves, B & Schleuder, J (1985), Message complexity and attention to television, Communication Research, 12(4), pp.427-454.
17
Wells, P (1998), Understanding Animation, Routledge, New York.
18
ORIGINAL_ARTICLE
شدود سهگانه در آثار مراغی و فرزندش عبدالعزیز
موضوع این مقاله بررسی نمونه شَدّهای سهگانهی مطرح شده در آثار عبدالقادر مراغی و فرزندش عبدالعزیر است. شَدّ معانی مختلفی داشته که در آثار شخصیتهای مذکور به معنای کوک سازهای زهی از جمله عود بوده است. این کوکها برآیند نغمات اصلی تعدادی از ادوار نغمگی، یا کوکی برای اداوار ایقاعی بودهاند. هدف از شکلگیری این گونهها اتوس یا تأثیرگذاری بر مخاطبان از جمله گریه، خواب، خندادن و غیره بوده است. در این تحقیق انگیزهی شکلگیری شدود، ساختار و تداوم آنها مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از این تحقیق بررسی شدودی است که در شکلگیری شدود چهارگانهی صفوی نقش داشته، تا کنون مورد بررسی جدی قرار نگرفته است. روش تحقیق این مقاله توصیفی - تحلیلی است. درک زمانه از تأثرپذیری نظام ادواری دوران بازتابی از افکار قومی دوران بوده است. در این تأثیرگذاری رفتار اجرایی مجریان و مخاطبان، شرایط زمانی و مکانی شرط ضروری بوده است. شدود مذکور منحصر به تعداد برشمرده نبوده، حکایت از سیستم بازی در این زمینه داشته، از موسیقی آوازی و سازی بهره برده شده است. از منظر تخصصی این شدود با فاصلههای غیر همسان کوکها میشدهاند. گاه ساختار عملی ادوار نغمگی با ساختار نظری آنها همخوانی نداشته است. این شدود در دوران صفوی تغییرات کمّی و کیفی داشتهاند.
https://jfadram.ut.ac.ir/article_70763_f2604d290365cc2ad38098efe20ec231.pdf
2019-03-21
49
58
10.22059/jfadram.2018.259747.615221
شَدّ
اصطخاب (کوک)
تأثیر مدها
تیموری
صفوی
سید حسین
میثمی
meisami617@gmail.com
1
مدیرگروه کارشناسی های ارشد نوازندگی موسیقی ایرانی و اتنوموزیکولوژی پردیس فارابی دانشگاه هنر تهران
LEAD_AUTHOR
الارموی، صفیالدین عبدالمؤمن بن یوسف البغدادی (1380)، کتاب الأدوار فی الموسیقی، به اهتمام آریو رستمی، انتشارات میراث مکتوب، تهران.
1
اسعدی، هومان (1380)، نکاتی دربارهی ذیلی بر مقالهی از مقام تا دستگاه، فصلنامهی موسیقی ماهور، سال سوم، شمارهی 12، صص 63 – 79.
2
بینش، تقی (1371)، سه رسالهی فارسی در موسیقی موسیقی دانشنامهی علائی، موسیقی رسائل إخوان الصفا و کنزالتحف، مرکز نشر دانشگاهی، تهران.
3
پورجوادی، امیر حسین (1381)، در بیان علم موسیقی و دانستن شعبات او، فصلنامهی موسیقی ماهور، سال چهارم، شمارهی 15، صص 49 – 70.
4
خضرائی، بابک (1390)، مفهوم شَدّ و ارتباط آن با نظام دستگاهی، فصلنامهی موسیقی ماهور، سال چهاردهم، شمارهی 53، صص 73 – 102.
5
عبدالعزیز بن کمال الدین عبدالقادر (ن. خ)، نقاوة الادوار، کتابخانهی نورعثمانیه، شمارهی 3646.
6
عبدالمؤمن بن صفی الدین (1346)، رسالهی موسیقی بهجت الروح، با مقابله و مقدمه و تعلیقات ه. ل. رابینودی برگوماله، انتشارات بنیاد فرهنگ ایران.
7
فخرالزمانی قزوینی، ملّا عبدالنبی (1362)، تذکره ی میخانه، انتشارات اقبال، تهران.
8
قطبالدین محمود بن ضیاءالدین بن مسعود شیرازی (1387)، رسالهی موسیقی از درةالتاج لغرةالدباج (در دو جلد)، تصحیح نصرالله ناصحپور، فرهنگستان هنر، تهران.
9
قیصر، ابوالحسن، (ن. خ)، معرفت النغم، کتابخانه بادلیان، GB-ob, ouseley 160، صص a72 – a74.
10
کرامی، دوره بیگ (ن. خ)، رسالهی کرامیه، کتابخانهی مرکزی دانشگاه تهران، شمارهی 2591، صص a402 – b413.
11
گُتات، محمود (1384)، جایگاه صفیالدین در عالم موسیقی، مجموعه مقالات همایش بین المللی صفیالدین ارموی، به کوشش احمد صدری، فرهنگستان هنر، صص 101 – 118.
12
گمنام، دیباچه: ترشیزی، ظهوری (ن. خ)، در بیان علم موسیقی و دانستن شعبات او، کتابخانهی مرکزی دانشگاه تهران، مجموعهی 2591.
13
گمنام (ن. خ)، رساله در باب علم موسیقی، کتابخانهی مجلس شورای اسلامی، شمارهی 5/626.
14
گمنام (ن. خ)، رساله در علم موسیقی، کتابخانهی سپهسالار، شمارهی 18/2913، صص 363 – 365.
15
گمنام (ن. خ)، این رسالهایست از علم موسیقی، کتابخانهی شرقشناسی لنینگراد (سن پطرزبورگ)، شمارهی B3983، صص a1- a3.
16
گمنام (ن.خ)، بدون عنوان، کتابخانهی مجلس شورای اسلامی، مجموعهی 2804 (میکروفیلم کتابخانهی مرکزی دانشگاه تهران شمارهی 3808)، صص a1، a2 – b2.
17
مبارکشاه بخاری (1392)، ترجمهی شرح مبارکشاه بخاری بر ادوار ارموی در علم موسیقی، تصحیح و ترجمه عبدالله انوار، فرهنگستان هنر، تهران.
18
محمدی، محسن (1380)، ذیلی بر مقالهی از مقام تا دستگاه، فصلنامهی موسیقی ماهور، سال سوم، شمارهی 12، صص 41 – 60.
19
مراغی/ المراغی، عبدالقادر بن غیبی الحافظ (ن. خ)، جامع الحان، کتابخانهی نورعثمانیه، شمارهی 3644.
20
مراغی/ المراغی، عبدالقادر بن غیبی الحافظ (1366)، جامع الحان، به اهتمام تقی بینش، مؤسسهی مطالعات و تحقیقات فرهنگی، تهران.
21
مراغی/ المراغی، عبدالقادر بن غیبی الحافظ (1372)، جامع الحان خاتمه، به اهتمام تقی بینش، مؤسسهی مطالعات و تحقیقات فرهنگی (پژوهشگاه)، تهران.
22
مراغی، عبدالقادر بن غیبی حافظ (1370)، شرح ادوار (با متن ادوار و زوائد الفائد)، به اهتمام تقی بینش، مرکز نشر دانشگاهی، تهران.
23
مراغی، عبدالقادر بن غیبی حافظ (2536/ 1336)، مقاصدالالحان، به اهتمام تقی بینش، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، تهران.
24
مراغی، عبدالقادر بن غیبی حافظ (1388)، جامع الالحان، مقابله و ویرایش بابک خضرایی، انتشارات فرهنگستان هنر، تهران.
25
میثمی، سید حسین (1378)، بررسی و تحلیل موسیقی دوران صفویه، رسالهی کارشناسی ارشد در رشتهی پژوهش هنر ، دانشکدهی هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، استاد راهنما: دکتر
26
آذین موحد، استاد مشاور: دکتر احسان اشراقی.
27
میثمی، سید حسین (1380)، خاستگاه و تحول مفهوم اصطلاح دستگاه، فصلنامهی موسیقی ماهور، سال چهارم، شمارهی 13، صص 55 – 68.
28
میثمی، سید حسین (1389)، موسیقی عصر صفوی، فرهنگستان هنر، تهران.
29
الکاشی، یحیی بن احمد (ن. خ)، کتاب در علم موسیقی از تصنیفات یحیی بن احمد الکاشی در زمان شیخ ابواسحق تصنیف نموده، کتابخانه مجلس شورای اسلامی، شمارهی 2207.
30
Arsalan, Fazel (2007), Safi al-Din – Urmawi and theory of music: Al-Risala al-sharafiyya fi al-nisab al-Content, Analysis, and Influences, Foundation
31
for Science Technology and Civilisation, Publication ID 673, March, 2007, pp. 1-24.
32
DOĞRUSÖZ, Nilgün and BEŞİROĞLU, Ş.Şehvar (2007), Harîrî bin Muhammed’in Kırşehrî Edvar çevirisinde perdeler itüdergisi/b sosyal bilimler,
33
Cilt, 4, Sayı: 1, pp.13-22.
34
Wright, Owen (1978), The Modal System of ArabAnd Persian Music_A.D.1250-1300, Oxford University Press, Oxford.
35
ORIGINAL_ARTICLE
بازخوانی مکان و فضای نمایش ایرانی در منتخبی از نگارگری ایرانی
بازخوانی به عنوان برابر نهاده ای برای دراماتورژی، یکی از ابعاد فرایندی جامع برای به روزرسانی سنت هاست. نمایش به عنوان هنری اجتماعی در گفتگو با جامعه است، بنابراین هم شکل دهنده ایده ها در جامعه و هم بازتاب دهنده ویژگی های جامعه است. با وجود آنکه جنبه های نمایشی ادبیات و فرهنگ ایرانی هنوز پتانسیل های بسیاری برای به روزرسانی دارد، منابع و مدارک اندکی برای بازخوانی نمایش ایرانی وجود دارد. اما نگارگری ایرانی حاوی اطلاعات ارزشمندی از صور خیال هنرمند ایرانی و بازتاب دهنده اطلاعات بسیاری از جمله معماری، نمایش و جامعه است. این مقاله که پژوهشی بین رشته ای در معماری، نمایش و نگارگری است، با روش تاریخی-تحلیلی به کمک رویکرد بازتاب در جامعه شناسی هنر، در تلاش برای بازخوانی مکان نمایش ایرانی در نگارگری ایرانی است. نتایج گویای آن است که نگارگران در انتخاب موضوع و شیوه بیانی متاثر از بسیاری نکات مهم نمایشی از جمله نحو مکان های مکث و تامل در شهر و منظرفرهنگی برای برپایی انواع نمایش، خرده نمایش و خلق مکان های همگرای اجتماعی بوده اند. بنابراین می توان بازتابی از انواع نمایش ها و عناصر نمایشی از جمله انواع صحنه های میدانی، قابی و تخت گاهی را در آنها مشاهده کرد.
https://jfadram.ut.ac.ir/article_70764_df2af1ef8173232485a3d645d343ecec.pdf
2019-03-21
59
68
10.22059/jfadram.2017.208673.614951
نمایش ایرانی
فضای نمایش
مکان نمایش
نگارگری
رویکرد بازتاب
معماری و دراماتورژی
مریم
دورودیان
maryam.doroodian@modares.ac.ir
1
گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
محمدرضا
بمانیان
bemanian@modares.ac.ir
2
گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
AUTHOR
مجتبی
انصاری
ansari_m@modares.ac.ir
3
گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
AUTHOR
آژند، یعقوب (1381)، کارگاه هنری سلطان حسین بایقرا، هنرهای زیبا، شماره 12، صص 89-99.
1
آژند، یعقوب (1385) نمایش دوره صفوی، فرهنگستان هنر، تهران.
2
اردلان، حمیدرضا (1386)، سی مرشد پرده خوان ( دفتر: 20 و 29)، فرهنگستان هنر، تهران.
3
اسلین، مارتین (1361)، نمایش چیست، آگاه، تهران.
4
اسلین، مارتین (1382)، دنیای درام، مترجم محمد شهبا، هرمس، تهران.
5
اسلین، مارتین (1391)، پیام روز جهانی تئاتر 1989، نماد و نمایش، مترجم جلال ستاری، توس، تهران.
6
الام، کر (1382)، نشانه شناسی تئاتر و درام، مترجم فرزان سجودی، قطره، تهران.
7
الکساندر، ویکتوریا (1390)، جامعهشناسی هنرها: شرحی بر اشکال زیبا و مردم پسند، مترجم اعظم راودراد، جامعه شناسان، تهران.
8
امین زاده، بهرام (1386)، بازشناسی اثر آیینهای جمعی بر پیکرهبندی شهر سنتی، هنرهای زیبا، شماره 32، صص 5-14.
9
امینی، رحمت؛ جلیل خلیل آذر و وحید معینی (1391)، طراحی فضا و مکان در نمایشهای سنتی- مذهبی ایران، هنرهای زیبا- هنرهای نمایشی و موسیقی، دوره 17، شماره 1، صص 23-34.
10
بالازاده، امیرکاووس (1385)، مکان تعزیه، مرکز عالم، گردهمایی مکتب اصفهان، فرهنگستان هنر، تهران
11
بیانچینی، فرانکو و گودلا وایز سالسکس (1393)، منظر ذهنی شهر؛ مفاهیم، بازنماییهای فرهنگی و کاربستهای سیاستگذارانه، مترجم کاوه اکبری و دیگران، تیسا، تهران
12
بیضایی، بهرام (1385)، نمایش در ایران، روشنگران و مطالعات زنان، تهران.
13
بیضایی، بهرام (1344)، نمایش در ایران: با شصت تصویر و طرح و یک واژه نامه، کاویان، تهران.
14
پاکباز، رویین (1379)، نقاشی ایران از دیر باز تا امروز، زرین و سیمین، تهران.
15
پولیاکووا، یلنا آرتموونا (1381)، نقاشی و ادبیات ایرانی، ترجمه زهره فیضی، روزنه، تهران
16
تجویدی، علی اکبر (1352)، نقاشی ایرانی از کهن ترین روزگار تا دوران صفویان، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ایران.
17
ترکاشوند، نازبانو (1388)، اثر هنری و رویکرد بازتاب در جامعه شناسی هنر، هنرهای زیبا-هنرهای تجسمی، شماره 40، صص 25-32.
18
ثابتی، الهه (1381)، فضای اجرای موسیقی در مینیاتور ایرانی، صفه، شماره 34، صص 133-145.
19
ثمینی، نغمه (1388)، تماشاخانه اساطیر: اسطوره و کهن نمونه در ادبیات نمایشی ایران، نشر نی، تهران.
20
حامد سقایان، مهدی (1377)، قراردادهای تئاتری در نمایش های سنتی ایران، پایان نامه، تربیت مدرس، تهران.
21
خاکی، محمدرضا (1384) بررسی و بازشناسی مکان صحنهای در نمایش سنتی ایران، فصلنامه تخصصی تئاتر، شماره 2، صص 167-175.
22
خاکی، محمدرضا و منصور براهیمی (1390)، دراماتورژی چیست؟ دراماتورژ کیست؟، بیدگل، تهران.
23
خبری محمد علی، مجتبی انصاری (1384)، جایگاه قهوه خانه در هنر ایران، هنر اسلامی، شماره 2، صص 91-104.
24
دورودیان، مریم (1387)، بازخوانی معماری در ادبیات و نگارگری مکتب شیراز، چکیده مقالات گردهمایی مکتب شیراز، هنر، ادب، اندیشه (سده های هفتم، هشتم و نهم هجری)، به اهتمام منیژه کنگرانی، ص 41، فرهنگستان هنر، تهران.
25
دورودیان، مریم (1388)، مکانی برای تامل در فضای عبور، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده هنر و معماری، علوم و تحقیقات، تهران.
26
رضوانی، مجید (1383)، نمایش و رقص در ایران، ترجمه محمد زیار، قطره، تهران.
27
سوداور، ابوالعلاآ (1380)، هنردربارهای ایران، ترجمه ناهید محمدشمیرانی، کارنگ، تهران.
28
شهبازی، رامتین (1393)، نشانه شناسی فرهنگی تاریخ ادبیات و تئاتر ایران 1330-1300، زیر نظر فروزان سجودی، نشر علم، تهران.
29
صانعی، محسن (1381)، تاریخ طراحی صحنه تئاتر در ایران، نمایش (انجمن نمایش)، تهران.
30
صفایی، صادق (1384)، مطالعه مینیاتور در صحنه، فصلنامه هنر، شماره 64، صص 86-95.
31
عناصری، جابر (1366)، درآمدی بر نمایش و نیایش درایران، جهاد دانشگاهی، تهران.
32
فیاض، هاشم (1367)، تعزیه یوسف و زلیخا، فصلنامه تئاتر، شماره 1، صص 145 - 84.
33
قاضی زاده، خشایار (1391)، مطالعه ساختار ترکیب بندی و بیان هنری در سه نگاره کمال الدین بهزاد، مهر، شماره 21، صص 153-.172
34
قدوسی، کامران (1391)، تاثیرگذاری صحنه بر شخصیت در داستان های مخزن الاسرار نظامی، پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی، سال دوم، شماره 8، صص 105-124.
35
قضاوی، رضا (1390)، شکاف میان ساختار و روایت بررسی نقش در در مجلس یوسف و زلیخا، هنر، شماره 83-84، صص 109-118.
36
مدنی پور، علی (1379)، طراحی فضای شهری: نگرشی بر فرآیند اجتماعی-مکانی، شرکت پردازش و برنامه ریزی شهری، تهران.
37
مسعودی، شیوا (1386)، رمز سحرآمیز عروسک، کارکردهای معنایی خیمه شب بازی، مجموعه مقالات نمایش گردهم آیی مکتب صفوی، انتشارات فرهنگستان هنر، صص263-239.
38
ناصربخت، محمدحسین (1386)، تاثیر ادبیات ایران زمین بر مجالس شبیه خوانی، پرسمان، تهران.
39
نامور مطلق، بهمن (1383)، در جست و جوی متن پنهان، همایش بین المللی کمال الدین بهزاد، فرهنگستان هنر، تهران، صص 447-464.
40
ندایی، امیر حسین و مونس بسکابادی (1389) عناصر نمایشی در پردهخوانی به عنوان هنر چند رسانهای، هنرهای زیبا- هنرهای نمایشی و موسیقی، شماره 41، صص 71-77.
41
نصری اشرفی، جهانگیر (1383)، نمایش و موسیقی، آرون، تهران.
42
نعمت طاووسی، مریم و ابوالقاسم دادور، 1383، مرد سیاه چهره : از اسطوره تا صحنه نمایش، هنرهای زیبا، دوره 19، شماره 19، صص 83-90.
43
نقیزاده، محمد (1386)، ادراک زیبایی و هویت شهر، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، اصفهان
44
نقیزاده، محمد و مریم دورودیان (1387)، تبیین مفهوم گذار در مبانی فکری ایرانی، هویت شهر، شماره 3، صص 73-84.
45
کری ولش، استوارت (1375)، نگارگری نسخ خطی ایران، سیدمحمد طریقی، هنر، شماره 30، صص 101-168.
46
کنگرانی، منیژه و بهمن نامور مطلق (1390)، شیرین در گفتمان اسطوره ای معاصر و بازنمود آن در هنرهای نمایشی، هنرهای زیبا- هنرهای نمایشی و موسیقی، شماره 43، صص 15-22.
47
کوورکیان، آن-ماری (1387)، باغهای خیال: هفت قرن مینیاتور ایران، ترجمه پرویز مرزبان، شر و پژوهش فرزان روز، تهران.
48
مافی تبار، آمنه (1388)، تعامل نقش مایه ها و ویژگی های هنری مکاتب نگارگری ایرانی با نظری به نگاره های «گذر سیاوش از آتش»، مطالعات هنر اسلامی، دوره 5، شماره 10، صص 121-137.
49
ورجاوند، پرویز (1384)، کاوش رصدخانه مراغه، و نگاهی به پیشینه دانش ستاره شناسی در ایران، امیرکبیر، تهران.
50
ویلبر، دونالد (1374)، معماری تیموری در ایران و توران، سازمان میراث فرهنگی کشور، تهران.
51
هاشمی نژاد، قاسم (1386)، جستجویی در بازیافتن منابع نمایش در ایران، گلستان هنر، شماره 8، صص 7-21.
52
Barry, Michael (1995), Color and Symbolism in Islamic architecture, Thames and Hudson l.td, London.
53
Floor, W. M (2005), The history of theater in Iran, Mage Pub, Washington d.c.
54
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی جامعه شناسانۀ نمایشنامۀ چهارصندوق نوشته بهرام بیضایی با تکیه بر آرای لوسین گلدمن
از نظر لوسین گلدمن، فرد نویسنده عناصر خلاقیتش را از زمانۀ خویش و جامعهای که در آن زندگی میکند، میگیرد. در جامعه افرادی استثنایی حضور دارند که علاوه بر توانایی ذاتی هنری، آگاهیشان هم نسبت به جهانبینی طبقه اجتماعی خودشان به حداکثر میزان ممکن است. اگر این افراد به توانایی بیان بدیع مسائل طبقاتی دست پیدا کنند، میتوانند آثاری بیافرینند که بیانگر جهانبینی طبقه اجتماعی خودشان باشد. آنچه باعث برجستگی نوابغ میشود، توانایی آنها در بیان ارزش های جهان شمول جامعۀ انسانی است. بهرام بیضایی نیز هنرمندی ست که نگاهی جامعهشناسانه و پرسشگر دارد. او هم، عناصر تعیینکنندۀ کارش را از جامعهای که در آن زندگی میکند، میگیرد و با استفاده از ذوق هنریای که دارد، آثاری ماندگار خلق میکند. در این راه، دانش او از میهنش، به غنای آثارش افزودهاست. در این مقاله، نمایشنامه چهار صندوق، نوشته بهرام بیضایی با هدف دستیابی به شناختی بهتر از جامعه و گروههای اجتماعی دوران نگارش نمایشنامه و با استفاده از رویکرد جامعهشناسی هنر و نظریۀ ساختار گرایی تکوینی لوسین گلدمن که شامل دو مرحله دریافت و تبیین است، مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل این نمایشنامه، نشان داد که چگونه ساختار اجتماعی جامعه ایران نیز میتواند تاثیر خود را بر اثر هنری بگذارد.
https://jfadram.ut.ac.ir/article_70766_acfae678349b2f4669b0e6a7bef11558.pdf
2019-03-21
69
78
10.22059/jfadram.2018.249591.615163
بیضایی
لوسین گلدمن
جامعهشناسی
چهار صندوق
ساختارگرایی تکوینی
فائزه
دائمی
faezeh.daemi@gmail.com
1
دانشگاه تهران. پردیس هنرهای زیبا. دانشکده هنرهای نمایشی و موسیقی
AUTHOR
احمد
کامیابی مسک
e-mail:kamyabi1944@yahoo.fr
2
استاد دانشگاه تهران دانشگاه تهران. پردیس هنرهای زیبا. دانشکده هنرهای نمایشی و موسیقی
LEAD_AUTHOR
آشوری، داریوش (1368)، نظریه غربزدگی و بحران تفکر در ایران، نشریه ایران نامه، شمارۀ27، صص454-460.
1
ایگلتون، تری (1381)، درآمدی بر ایدئولوژی، ترجمه معصوم بیگی، نشر آگه. تهران.
2
ایوتادیه، ژان (1377)، جامعهشناسی ادبیات و بنیانگذاران آن، درآمدی بر جامعهشناسی ادبیات، گزیده و ترجمه محمد جعفر پوینده، انتشارات نقش جهان، تهران.
3
بهروز، مازیار (1392)، شورشیان آرمانخواه (دلایل ناکامی چپ در ایران)، انتشارات ققنوس، تهران.
4
بهروز، مازیار (1385)، تاملاتی پیرامون تاریخ شورشیان آرمانخواه در ایران (مجموعه مقالات و مصاحبهها)، نشر اختران، تهران.
5
بیضایی، بهرام (1358)، چهارصندوق، نشر روزبهان، تهران.
6
بیضایی، بهرام (1391)، چهار صندوق، (دیوان نمایش جلد2 ص73-150)، انتشارات روشنگران و مطالعات زنان، تهران.
7
جعفرینژاد، شهرام (1379)، بهرام بیضایی، نشر قصه. تهران.
8
راودراد، اعظم (1383)، جامعه هنرمند، هنرمند جامعه، نشریه هنرهای زیبا، شماره 19، صص 85-94.
9
راودراد، اعظم (1388)، نگاهی جامعه شناختی به فیلم های حاتمی کیا، نشریه جامعه شناسی هنر و ادبیات، شماره 1، صص 97-126.
10
سروشپور، کورش (1384)، تاریخگرایی و تاریخگریزی در گزیده آثار بهرام بیضایی، پردیش هنرهای زیبا دانشگاه تهران، تهران.
11
ﮔﻠﺪﻣﻦ، ﻟﻮﺳﻴﻦ (1371)، جامعهشناسی ادبیات دفاع از جامعهشناسی رمان، ترجمۀ محمد جعفر پوینده، نشر هوش و ابتکار، تهران.
12
گلدمن، لوسین (1376)، جامعه، فرهنگ، ادبیات، ترجمه محمد جعفر پوینده، نشر چشمه، تهران.
13
گلدمن، لوسین (1377)، روش ساختگرایی تکوینی در جامعهشناسی ادبیات، مجموعه مقاله، گزیده و ترجمه محمد جعفر پوینده، انتشارات نقش جهان، تهران.
14
گلدمن، لوسین (1380)، جامعهشناسی ادبیات، جایگاه و مسائل روش، لوسین گلدمن (جامعه، فرهنگ، ادبیات، مجموعه مقالات)، گزیده و ترجمۀ محمد جعفر پوینده، نشر چشمه، تهران.
15
لنار، ژاک (1376)، نگاهی به واپسین کتاب گلدمن، لوسین گلدمن (جامعه، فرهنگ، ادبیات)، گزیده و ترجمۀ محمد جعفر پوینده، نشر چشمه، تهران.
16
نجاتی، غلامرضا (1371)، تاریخ سیاسی 25 سالۀ ایران (از کودتا تا انقلاب)، انتشارات رسا، تهران.
17
هاشمی، افشین (1386)، چهار صندوق در پرتو رویدادهای تاریخی ایران، مجله سیمیا، شمارۀ 2، صص 98-117.
18
Alexander, Victoria (2003), Sociology of the Arts, Blsckwell publishing, United States.
19
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل تقابل سکون / حرکت در سینمای عباس کیارستمی بر مبنای نظریۀ زیباییشناسی سکون لورا مالوی
لورا مالوی به عنوان منتقد روش سینمای کلاسیک هالیوود در بازنمایی تصویر زن، لحظۀ توقف زمان در فیلم و ثابت شدن تصویر سینمایی را بسیار مهم میداند. او در کتاب مرگ ۲۴ بار در ثانیه: سکون و تصویر متحرک به تحلیل حضور همزمان و متناقض سکون و حرکت در سینما میپردازد. سینمای عباسکیارستمی مطالعۀ موردی مالوی در این زمینه است و از آن به عنوان سینمای عدم قطعیت یاد میکند. در این پژوهش به این مسأله پرداخته شده است که مالوی چگونه سینمای کیارستمی را به عنوان سینمای تأخیر و سکون معرفی میکند، در حالی که استفاده از نماهایی از اتومبیلِ درحالحرکت ویژگی سبکشناختی سینمای کیارستمی است. روش تحقیق در این پژوهش روش کیفی است و رویکرد اصلی نیز تحلیل روانکاوانه بر مبنای نظریات ژاک لاکان است. نقد روانکاوانۀ لاکانی تحلیل روشهای متجلی شدن امیال ناخودآگاه شخصیت یا نویسنده نیست بلکه تحلیل خود متن و رابطۀ متن باخواننده است. در تحلیل تقابل سکون و حرکت در آثار کیارستمی ، مفاهیم تکرار و بازگشت و تأثیر آنها بر خاطرۀ تماشاگر و همچنین نگاه خیرۀ دوربین بررسی شدهاند. یافتههای پژوهش نشان میدهد که نگاه دوربین کیارستمی در داخل اتومبیل حس اقامتگزیدن در حرکت و در نتیجه حضور چندوجهی در فضا و زمان را به بیننده منتقل میکند.
https://jfadram.ut.ac.ir/article_70767_8b1ab05de5adb94b7d414dd36189a4b6.pdf
2019-03-21
79
86
10.22059/jfadram.2018.247938.615156
"لورا مالوی"
"عباسکیارستمی"
"سکون"
"حرکت"
"نگاه خیره"
"لاکان"
اکرم
جمشیدی
jamshidyyy@yahoo.com
1
گروه پژوهش هنر، دانشکده علوم نظری و مطالعات عالی هنر، دانشگاه هنر تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
شهاب
اسفندیاری
shb_esf@yahoo.com
2
استادیار دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر تهران
AUTHOR
اسماعیل
بنی اردلان
bani.ardalan@yahoo.com
3
دانشیار گروه پژوهش هنر، دانشگاه هنر تهران
AUTHOR
هومر، شون (۱۳۸۸)، ژاک لاکان، ترجمۀ محمدعلی جعفری و سید محمد ابراهیم طاهایی، ققنوس، تهران.
1
Balfour, I (2010), Nancy on Film: Regarding Kiarostami, Re- Thinking Representation (with a coda on Claire Denis), Journal of Visual Culture, 9(1), pp.29-43, https://doi.org/10.1177/1470412909354254.
2
Dibazar, P (2017), Wandering Cars and Extended Presence: Abbas Kiarostami’s Embodied Cinema of Everyday Mobility, New Review of Film and Television Studies, 15(3), pp.299-326, http://dx.doi.org/ 10.1080/17400309.2017.1308156.
3
Gyenge, Zsolt (2016), Subjects and Objects of the Embodied Gaze: Abbas Kiarostami and the Real of the Individual Perspective, Film and Media Studies, 13(1), pp.127-141, https://doi.org/10.1515/ausfm-2016-0018.
4
Manlove, T.C (2007), Visual Drive and Cinematic Narrative: Reading Gaze Theory in Lacan, Hitchcock, and Mulvey, Cinema Journal, 46(3), pp.83-108, http://dx.doi.org/10.1353/cj.2007.0025.
5
Merriman, P (2004), Marc Auge, Non places, and the Geographies of England‘s M1 Motorway, Theory Culture & Society 21, 4(5), pp. 145 -167.
6
Mulvey, L (2007), Repetition and Return, The Spectator’s Memory in Abbas Kiarostami’s Koker Trilogy, Third Text, 21(1), pp.19-29, http://dx.doi.org/10.1080/09528820601138121.
7
Mulvey, L (1975), Visual pleasure and Narrative Cinema, Screen, 16(4), 6-18, https://doi.org/10.1007/978-1-349-19798-9_3.
8
Mulvey, L (2006), Death 24X a Second: Stillness and the Moving Image, ReaKtion, London.
9
Walsh, Maria (2006), Against Fetishism: The Moving Quiescence of Life 24 Frames a Second, Film Philosophy, 10(2), 1-10, http://www.film-philosophy.com/2006v10n2/walsh.pdf.
10