ORIGINAL_ARTICLE
تخیّل فعّال دربازیگری رئالیستی
نگارنده این مقاله، به روش قیاسی/تحلیلی سعی دارد با پاسخ دادن به سوالات پایین، جایگاه تخیّل و تقلید را در بازیگری واقعگرا مطالعه کند و سپس با مقایسه «تخیل فعال» و «تخیل منفعل» در بازیگری رئالیستی، مرتبۀ هر کدام را در رسیدن بازیگر به خلق شخصیت و بازنمایی نقش، مشخص نماید. تخیل و واقعیت در هنر چه نسبتی با هم دارند؟ آیا رئالیسم، اثر هنری را بیشتر از زاویه علم می بیند و یا تخیّل؟ آیا بازیگر واقعگرا بیشتر در فرایند شناسایی، یک «کاشف» است و یا در فرایند تولید، یک «مخترع»؟ آیا اساسا همنشینی تخیل و واقعیت در بازیگری واقعگرا میسر است؟ بی شک نظریات استانیسلاوسکی و مقایسه او با متاثرینش، سهم عمده ای از این پژوهش را شامل خواهد شد. آنچه مسلم است، تقلید -بر خلاف تصور رایج- هیچ مرتبه ای در بازیگری رئالیستی ندارد و این تخیّل رئالیستی است که اساس بازیگری را شکل می دهد. هیچکدام از نظریه پردازان سرشناس بازیگری رئالیستی، نقش اساسی تخیل در واقع گرایی بازیگر را نفی نمی کنند، اما اختلاف بر سرکیفیت آن تخیّلی است که آیا بیشتر شاخصه های فردی خود بازیگر در روزمرگی اش را بر ملا می سازد یا ویژگی های شاخص آن نقشی که ایفا می کند.
https://jfadram.ut.ac.ir/article_67247_c1aa0cad1270c0749214489a2abe2b56.pdf
2018-09-23
5
14
10.22059/jfadram.2018.246918.615150
رئالیسم
بازیگری
تقلید
تخیل
آفرینش
محمد مهدی
سلطانی سروستانی
sarvestani@ut.ac.ir
1
استادیار گروه نمایش، دانشکده هنرهای نمایشی و موسیقی، پردیس هنرها ی زیبا
LEAD_AUTHOR
استراسبرگ، لی (1395)، بازیگری به شیوه متد: متداکتینگ از آغاز تا امروز، نشر نقش و نگار، تهران.
1
استانیسلاوسکی، کانستانتین سرگی یویچ (1395)، آخرین درس بازیگری، ترجمه مهین اسکویی، ناصر حسینی مهر، نشر نگاه، تهران.
2
استانیسلاوسکی، کنستانتین(۱۳۷۸)، تئوری بنیادی هنر تئاتر، اصغر رستگار، چاپ اول، نشر فردا، تهران.
3
اسکویی، مصطفی (۱۳۶۵)، تئاتر علمی، مؤسسه اطلاعات، چاپ اول، تهران.
4
آدلر، استلا (1396)، تکنیک بازیگری، ترجمه احمد دامود، نشر مرکز، چاپ اول، تهران.
5
برودر، ملیسا و مایکل کان، لی (1395)، بازیگری حرفه ای: روش آموزش بازیگری در دانشگاه نیویورک، نشر روزبهان، تهران.
6
بوسکیل، درک (۱۳۷۰)، آموزش بازیگری و کارگردانی، ترجمه اختر اعتمادی، نمایش، چاپ اول، تهران.
7
تاجدینی، علی (۱۳۶۹)، اهتزار روح ـ مباحثی در زمینه زیباشناسی و هنر، نشر حوزه هنری، چاپ اول، تهران.
8
تاییدی، پرویز (1395)، تئوری استانیسلاوسکی در پرورش هنرپیشه، نشر قطره، تهران.
9
چخوف، میخائیل (1386)، بازیگری، ترجمه کیاسا ناظران، انتشارات قطره، چاپ اول، تهران.
10
دامود، احمد و شجاعی، سید مهدی (1395)، بازیگری متد، نشر مرکز، تهران.
11
روته، جوآنا (1395)، کلاس های بازیگری استلا آدلر، ترجمه مهدی ارجمند، نشر نقش و نگار، تهران.
12
زاریلی، فیلیپ (1389)، بازنگری در بازیگری، ترجمه یدالله آقاعباسی، نشر قطره، تهران.
13
سیاسی، علیاکبر (1355)، علمالنّفس، نشر دهخدا، چاپ هشتم، تهران.
14
سید حسینی، رضا (1376)، مکتب های ادبی، ویرایش دوم، انتشارات نگاه، تهران.
15
گرانت، دیمیان (1385)، رئالیسم، ترجمۀ حسن افشار، نشر مرکز،تهران.
16
گریک، گوردن(۱۳۶۶)، هنرپیشه و ابرعروسک خیمهشببازی، ترجمه عبدا... توکّل، مجله نمایش، شماره ۴، دوره جدید، صص ؟؟؟؟؟.
17
میتر، شومیت (1384 )، شناخت نظام تئاتر: استانیسلاوسکی، برشت، گروتفسکی و پیتر بروک، ترجمۀ عبدالحسین مرتضوی و میترا علوی طلب، نشر قطره، تهران.
18
هولتن، اورلی (۱۳۶۴ )، مقدمهای بر تئاتر، ترجمه محبوبه مهاجر، انتشارات سروش، چاپ اول، تهران.
19
??????(1963), ??????????????????, British Journal of Aesthetices, III, pp. ????? (
20
Davis, R. G (1951), The Sense of the Real in English Fiction, Comparative Literature, III, pp.?????.
21
Edwards, Christine (1966), The Stanislavsky Heritage, Peter Owen, London.
22
Flaubert, Gustave (1926), Correspondance, Louis Conard, Paris.
23
Gorchakov, Nikolai M (1954), Stanislavsky Directs, translated by Miriam Goldina, Funk & Wagnalls New York.
24
Hirsch, Foster (1994), A Method to their Madness, the History of the Actors Studio, Decapo Press, New York.
25
J. Becker, George (1963), Documents of Modern Literrary Realism, Princeton University Press, Princeton.
26
Krasner, David (2000), Method Acting Reconsidered, St.Martin’s Press, New York.
27
Levin, Harry (1963), The Gates of Horn, Oxford UP, New York.
28
Luc Nancy, Jean (1994), Les Muses, Galilée, Paris.
29
Magarshack, David (1950), Stanislavsky: A Life, MacGibbon & Kee, London.
30
Mendilow, A. A, (1952), Time and the Novel, Peter Nevill, London.
31
Osipovich Toporkov, Vasily (1979), Stanislavsky in Rehearsal: The Final Years, translated by Christine Edwards, Theatre Arts Books, New York.
32
Prigent, Christian (1996), Une erreur de la nature, POL,Paris.
33
Riat, G (1906), Gustave Courbet, Floury, Paris.
34
Saison, Maryvonne (1998), Les Théâtres du réel : pratiques de la représentation dans le théâtre contemporain, L’Harmattan, Paris.
35
Stanislavsky, Konstantin (1962), My Life in Art, translated by J.J. Robbins, Geoffrey Bles, London.
36
Stanislavsky, Konstantin (1968), Stanislavsky’s Legacy, translated by Elizabeth Reynolds, Hapgood London.
37
Strusberg, Lee (1992), A Dream of Passion - The Development of the Method, Penguin, New York.
38
Wallace Stevens (1957), Opus Posthumous, Knopf, New York.
39
Zola, Emile(1880), Le Roman Expérimental, Charpentier, Paris.
40
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی پدیدارشناسی «مکان» و «نامکان» در نمایشنامه پلکان و شب روی سنگفرش خیس اکبر رادی
رویکرد پدیدارشناسی به دلیل پذیرفتن انسجام، یکپارچگی و تقسیم ناپذیری تجربه انسان و همچنین پذیرفتن این حقیقت که معانی تعریف شده توسط خواسته های انسان در مرکز تجارب ما قرار دارند. و آن چه اهمیت پیدا می کند، پدیده مکان است. مکان، هویت مند، رابطه مند و دارای تاریخ است. بر این اساس،نامکان محدوده ای است تهی از هویت و تاریخ و تحقق آن درون فضاهایی همسان شکل می گیرد. این پژوهش،کیفی، توصیفی، تحلیلی؛ با استفاده از تکنیک کتابخانه ای گرداوری شده است. اهمیت این پژوهش بر این است که رادی در نمایشنامه های خود به مفهوم مکان، اشاره دارد. او به یک باره داشتن احساس تعلق به آن را می آزماید، و شخصیت های آثارش را در رویارویی با آن ها قرار می دهد. هدف این پژوهش تفکیک و یافتن فضا ها و مکان ها و نامکان های موجود در نمایشنامه های "شب روی سنگفرش خیس" ، "پلکان" ؛ و تفکیک آن ها و نتیجه گیری در تاثیر مکان و نامکان بر فرد و نحوه واکنش فرد به آن ها و یافتن روح مکان و پی بردن داشتن حس تعلق به مکان در شخصیت های «آن ها» می باشد،. پژوهشی که در این زمینه پیشگام است.
https://jfadram.ut.ac.ir/article_67248_5a45cf834e0a09cfe99eabf8fcd5e1d6.pdf
2018-09-23
15
24
10.22059/jfadram.2018.67248
"پدیدارشناسی"
"مکان"
"نامکان"
"اکبر رادی"
"شب روی سنگفرش خیس"
"پلکان"
مرتضی
بیگ لو
m.beiglow@gmail.com
1
دانش آموخته کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی دانشگاه هنرتهران، دانشکده سینما و تئاتر
LEAD_AUTHOR
شیرین
بزرگمهر
shirinbozorgmehr@yahoo.com
2
دانشیار، عضو هیئات علمی دانشگاه هنر تهران، دانشکده سینما و تئاتر
AUTHOR
اُژه، مارک (1387)، نامکانها: درآمدی بر انسان شناسی سوپرمدرنیته، ترجمه منوچهر فرهومند، چاپ اول، دفتر پژوهشهای فرهنگی، تهران.
1
پرتوی، پروین (1392)، پدیدارشناسی مکان، چاپ دوم، فرهنگستان هنر، تهران.
2
رادی، اکبر (1388)، روی صحنه آبی، جلد سوم، چاپ دوم، نشر قطره، تهران.
3
رلف، ادوارد (1389)، مکان و بی مکانی، ترجمه محمدرضا نقصان محمدی، چاپ اول، انتشارات آرمانشهر، تهران.
4
زومتور، پتر (1394)، معماری اندیشی، ترجمه علیرضا شلویری، چاپ دوم، حرفه هنرمند، تهران.
5
شار، ادم (1389)، کلبه هایدگر، ترجمه ایرج قانونی، چاپ اول، نشر ثالث، تهران.
6
شایگان، داریوش (1392)، در جست و جوی فضاهای گمشده، ترجمه علیرضا مناف زاده، چاپ اول، نشر فرزان روز، تهران.
7
شولتز، کریستین نوربرگ (1391)، روح مکان ،به سویپدیدارشناسی معماری، ترجمه محمدرضا شیرازی، چاپ سوم، انتشارات رخداد نو، تهران.
8
شولتز، کریستین نوربرگ (1392)، مفهوم سکونت (به سوی معماری تمثیلی)، ترجمه محمود امیر یاراحمدی، چاپ پنجم، دفتر نشر آگه، تهران.
9
طالبی، فرامرز(1389)، شناخت نامه اکبر رادی، چاپ دوم، نشر قطره، تهران.
10
مدنیپور، علی (1391)، فضاهای عمومی و خصوصی شهر، ترجمه فرشاد نوریان، چاپ سوم، انتشارات سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری تهران، تهران.
11
ORIGINAL_ARTICLE
روایت های شلی و آرتو از خاندان چن چی:
پژوهش در پی پاسخی است، بر این مسئله که، چرا" آنتونن آرتو" نظریه پردازتاثیرگذارتئاتر، در اجرای نمایشنامه خاندان چن چی خودموفق نیست؟ این مقاله در صدد اثبات این نظریه است که آرتو در عین رد کردن سبک رمانتیسیسم، درارائه نمایش خاندان چن چی به این شیوه هنری وابسته است . این مقاله نه تنها از طریق نشانه های درون وبیرون اثر اقدام به اثبات نظر خود می کند، بلکه با آوردن نشانه های مستقیم تاثیرات روحی و روانی وارد شده به ادبیات او، از طریق روانشناسی(دیدگاه فروید) رمانتیسم بودن خاندان چن چی آرتورا تایید می کند . ضمن رجوع به منابع مطالعاتی آرتو (نمایشنامه: خاندان چن چی، اثرپرسی شلی وداستان راهبه دیر کاسترواثر استندال ، به شناسائی وضعیت اجتماعی دو دوره گذار، (رنسانس وجنگ جهانی دوم) پرداخته وبه تاثیرات هریک از مقاطع تاریخی، فرهنگی بر شکل گیری آثار مطروحه می پردازیم. ودرآخر ، در می یابیم که عمده پیشنهادات وی برای ساخت ،"تئاتر زندگی" امروزه در پرفور منس ها واجراهای آوانگارد تجربه شده است . از همین طریق مقاله پاسخ خود مبنی بر چرائی عدم موفقیت اجرای آرتو از خاندان چن چی رادر می یابد، که اشاره ایست به فاصله تئوری در عمل.
https://jfadram.ut.ac.ir/article_67249_a0faf6607e50082f5ac89cf983d3042f.pdf
2018-09-23
25
36
10.22059/jfadram.2018.226842.615045
آنتونن آرتو
پرسی شلی
خاندان چن چی
استاندال
شرایط اجتماعی
پرفورمنس
صادق
صفائی
safaiesadegh2@ut.ac.ir
1
عضو هیات علمی دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
آرتو، آنتوان (1390)، فرهنگ تئاتر وطاعون، ترجمه: جلال ستاری، نشر مرکز، تهران .
1
آرتو، آنتوان (1368)، شاعر دیده ورصحنه تئاتر، ترجمه: جلال ستاری، انتشارات نمایش، تهران .
2
آرتو، آنتوان، (1380)، خاندان چن چی، ترجمه: بهزاد قادری، انتشارات سپیده سهر، تهران .
3
آرتو،آنتوان، (1383)، تئاتر و همزادش، ترجمه: نسرین خطاط، نشر قطره، تهران .
4
آستین، آلن (1388)، نشانه شناسی متن واجرای تئاتری، ترجمه: داود زینلو، انتشارات سوره، تهران .
5
استاندال، (1356)، راهبه دیر کاسترو، ترجمه: جهانگیر افکاری، انتشارات لوح، تهران .
6
استاندال، (1350)، صومعه پارم، ترجمه: اردشیر نیکپور، انتشارات نیل، تهران .
7
بدیو، آلن (1391)، ایده تئاتر، ترجمه: امیر کیان پور، انتشارات مینوی خرد، تهران .
8
برونل، فپیر (1384)، تئاتر وشقاوت، ترجمه: ژاله کهنموئی پور، نشر قطره، تهران .
9
بنتلی، اریک (1389)، نظریه صحنه مدرن، ترجمه: یدالله آقا عباسی، نشر قطره، تهران
10
بوال، آگوستو، (1393)، تئاتر مردم ستم دیده، ترجمه: جواد ذوالفقاری ومریم قاسمی، نشر نوروز، تهران.
11
پرستلی، جی . بی (1352)، سیری در ادبیات غرب، ترجمه: اباهیم یونسی، انتشارات امیر کبیر ،تهران.
12
یروتوون، لی (2537)، بحر انهای قرن بیستم، ترجمه: احمد میر فندرسکی، انتشارات دانشگاه ملی، تهران .
13
پل، آدریان (1389)، درآمدی برتراژدی، ترجمه: پدرام لعل بخش، افراز، تهران .
14
دیچز، دیوید (1370)، شیوه های نقد ادبی ،ترجمه: محمد تقی صدقیانی وغلام حسین یوسفی، انتشارات علمی، تهران .
15
روش بلاو، آن ماری (1371)، روانشناسی اجتماعی، ترجمه: محمد دادگران، انتشارات مروارید، تهران .
16
سید حسینی، رضا (1366)، مکتبهای ادبی، انتشارات نگاه – انتشارات نیل، تهران .
17
شکنر، ریچارد (1386)، نظریه اجر،ترجمه، مهدی نصراله زاده، انتشارات سمت، تهران
18
شلی، پرسی بیشی (1380)، خاندان چن چی، ترجمه: بهزاد قادری، انتشارات کتاب سحر،تهران .
19
فروید، زیگموند (1380)، توتم وتابو، ترجمه: ایرج پور باقر، انتشارات آسیا، تهران .
20
فورتیه، مارک (1394)، نظریه در تئاتر، ترجمه: فرزان سجودی ونریمان افشاری،انتشارات سوره مهر،تهران .
21
فورست، لیلیان (1376)، رمانتیسم، ترجمه: مسعود جعفری، نشر مرکز، تهران .
22
فیشر، هربرت (1344)، تاریخ اروپااز انقلاب فرانسه تا زمان ما، ترجمه: وحید مازندرانی، انتشارات دانشگاه تهران، تهران
23
کات، یان (1391)، شکسپیر معاصرما، ترجمه: رضاسرور،نشر بیدگل، تهران.
24
کالینیکوس، آلکس(1383)، در آمدی تاریخی بر نظریه اجتماعی، ترجمه: معصوم بیگی، انتشارات آگه، تهران
25
له من، هانس تیس (1383)، تئاتر پست دراماتیک، ترجمه: ناد علی همدانی، نشر قطره، تهران .
26
گورین، ویلفرد . ال (1370)، راهنمای رویکردهای نقد ادبی، ترجمه: زهرا میهن خواه، انتشارات اطلاعات، تهران .
27
میتر، شومیت(1390)، پنجاه کارگردان کلیدی تئاتر،ترجمه: محمد سپاسی، انتشارات بیدگل،تهران .
28
مینیون، پل لوئی، (1383)، چشم انداز تئاتر قرن بیستم، ترجمه: قاسم صنعوی، نشر قطره، تهران
29
ناظر زاده کرمانی، فرهاد (1365)، تئاتر پیشتاز تجربه گر وعبث نما، نشر دانشگاهی تهران، تهران .
30
هاوزر، آرنولد (1363)، تاریخ اجتماعی هنر، ترجمه: ابراهیم یونسی، انتشارات خوارزمی،تهران .
31
Artaud, Antonin(1998), Antonin Artaud: Selected Writings, Edited by Susan Sontag, Univer of California, Berkelsityey.
32
Cameron, Kenneth N and Horst, Frenz(1945), The Stage History of Shelley's the Cenci, Vol. 60. Modern Language Association.
33
Cohen, Hilary(1982), Artaud's "The Cenci", The Drama Review: TDR (The MIT Press), 26 (2), pp.132-135.
34
Forbes, Aileen(2015), Return of the Cenci: Theaters of Trauma in Shelley and Artaud, Columbia University, 67 (4), pp.394-414.
35
Goodall, Jane(1987), Artaud's Revision of Shelley's "The Cenci": The Text and its Double, Comparative Drama (Comparative Drama), 21 (2), pp.115-126.
36
Mary , E. Finn(1996), The Ethics and Aesthetics of Shelley's "The Cenci", Studies in Romanticism (Boston University), 35 (2), pp.177-197.
37
Shelley, Percy Bysshe and Edward Dowden(1924), The Poetical Works of Percy Bysshe Shelley, Macmillan and Co, London.
38
Stendhal(1998), The Red and the Black: A Chronicle of the Nineteenth Century, Oxford University Press, Oxford.
39
White, Newman I(1922), An Italian "Imitation" of Shelley's The Cenci, PMLA (Modern Language Association), 37 (4), pp.683-690.
40
ORIGINAL_ARTICLE
ساختار شکنی در مفاهیم( تاریخ ،افسانه،مرگ،مکان)در فیلم آ"تش سبز"ساختهی محمدرضا اصلانی
این مقاله با بررسی صورت بندی روایی فیلم آتش سبز که با تکیه بر ساختارتو درتوی افسانههای ایرانی و بر اساس شناختی عمیق از هنر (نگارگری و خوشنویسی، معماری ...) و ادبیات ایران در چندین سطح به نقل تاریخ و فرهنگ کرمان و چهره های مهم آن سرزمین می پردازد،به دنبال آن است که در ورای روایات پیچیده فیلم معانی عمیق و شگرف مستتر در بطن آن را دریابد. هدف فیلم بازنمایی دقیق و واقعنمایی تاریخی نیست از این رو برای ارائه حکایات تاریخی از ظرف قصه بهره می برد افسانه، اسطوره و تاریخ را در هم میآمیزد و با پرهیز از تکرار تصاویر و ساختار رایج، از حکایات تاریخی و افسانهها شکل و ساختاری بدیع به آنها میبخشد. نتیجه مهم این بررسی آن است که فیلم آتش سبز با بسیاری از مفاهیم رایجی که معمولاً در روایات تاریخی بهکار میرود برخوردی شالوده شکنانه دارد؛ مفاهیمی چون افسانه و اسطوره، تاریخ، زمان، مکان، شخصیت، مردن و زنده بودن. البته همگی این برخوردها، تأویلها و بازخوانیها در فرم و ساختار فیلم منجر به زبانی نوین میشود که شکلی پیچیده به فیلم میدهد ،پیچیدگی که در عین حال ناشی از پیچیدگی فرمها و اشکال در هنر ایرانی و زبان و مفاهیم در شعر و ادبیات و مبانی حکمی آنهاست.
https://jfadram.ut.ac.ir/article_67250_088ec13cb3848602968661c7905b0a9d.pdf
2018-09-23
37
48
10.22059/jfadram.2018.67250
کلید واژهها: "آتش سبز"
"محمدرضا اصلانی"
"ساختارشکنی"
"افسانه"
"تاریخ"
"کرمان"
طلایه
رویایی
talayehroyayi7@yahoo.com
1
استادیار پژوهش (عضو هیأت علمی)پژوهشگاه میراث فرهنگی
LEAD_AUTHOR
نبی اله
گیاه چی
majidgiyahchi@yahoo.com
2
رئیس موزه دکتر شریعتی/سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران
AUTHOR
اصلانی، محمد رضا (1387 الف)، هر کسی را به این درگاه راه نیست، مصاحبه با زاون قوکاسیان، ویژه نامهی اعتماد، 1843، صص3-5.
1
اصلانی، محمد رضا (1387ب) ، ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟، خبرگزاری ایسنا، خبرگزاری دانشجویان ایران www.isna.ir.
2
اصلانی، محمد رضا (1388 )، مصاحبه با سعید نوری، هنر و اندیشه، شماره یکم، صص90-95.
3
اصلانی، محمد رضا (1387)، مصاحبه، ماهنامه فیلم، 388، صص32-36.
4
جاهد، پرویز (1386)، چنین کنند بزرگان، ویژه نامه ی اعتماد، 1610، ص9.
5
پیرنیا، حسن (1340)، تاریخ ایران باستان، انتشارات نگاه، تهران.
6
رویایی، طلایه (1387)، آن ها که به هنر مؤمن اند، ویژه نامهی اعتماد، شماره 1843، ص6.
7
طیوری، مهدی (1388)، ببین مرا چنان که منم، CINEMAEMA.com سایت تحلیلی خبری سینمای ما.
8
نیچه، فردریش (1383)، سودمندی و ناسودمندی تاریخ برای زندگی، ترجمه عباس کاشف، ابوتراب سهراب، نشر فرزان، تهران.
9
وزیری کرمانی، احمد علی خان (1340)، تاریخ کرمان، به تصحیح و تحشیه محمد ابراهیم باستانی پاریزی، شرکت سهامی کتاب های ایران (از انتشارات کتابخانه ی خاندان فرمانفرمائیان وابسته به دانشکده ادبیات)، تهران.
10
هارلند، ریچارد (1380)، ابرساختگرایی، ترجمهی فرزان سجودی، شرکت انتشارات سوره مهر، تهران.
11
هدایت، صادق (1320)، سنگ صبور، مجله موسیقی، سال سوم، شماره ششم و هفتم، صص؟؟؟؟؟.
12
یانگ، جولیان (1384)، فلسفهی هنر هایدگر، ترجمهی امیر مازیار، گام نو، تهران.
13
Heidegger, Martin (1971), Poetry, Language, Thought, Trans A. Hofstadter, Harper and Ro, New York.
14
ORIGINAL_ARTICLE
بسط ادراکات فضایی تماشاگر از طریق امپاتی با کالبدهای فیلمی
مطالعه در روند شکلگیری و تکامل سینما، نمایانگر علاقه به تشریح حالت بدن انسانی و تسخیر حرکت جسمانی است. مرکزیت بدن در گسترش سینمای اولیه، نکتهای است که با توجه به «چرخش جسمانی» در تئوریهای معاصر فیلم، مورد توجه نظریهپردازان قرار گرفته است. تحلیل و بررسی تلاشهای پیشگامان اولیه سینما همچون ماری، مایبریج و ملیس، نمایانگر این مهم است که تبارشناسی تصویر متحرک را به جای الگوهای اپتیکی مرسوم در تئوریهای روانکاوانه، میتوان در آزمایشهای فیزیولوژیکی انتهای قرن نوزدهم ریشهیابی نمود. مقاله حاضر میکوشد با مورد تاکید قرار دادن این ماهیتِ ذاتاً «بدنمندِ» مدیوم سینما، با بهرهگیری و بازخوانی مفهوم امپاتی، رابطه فضایی و کالبدی تماشاگر با فیلم را مورد بررسی قرار دهد. امپاتی، عمل «احساس کردن در درون دیگری» است که نخستین بار توسط ویشر مطرح شد و بعدها توسط نظریهپردازانی چون لیپز، اشمارسو و ولفلین بسط داده شد. مبتنی بر خوانش پدیدارشناسانه از امپاتی، تماشاگر از طریق بیرونافکنی بدن خود به کالبدهای فیلمیک، میتواند تجربه فضایی آنها را تجربه کند و از این طریق خود را در موقعیتهای فضایی متفاوتی قرار دهد. از اینرو میتوان فیلمها را به مثابه منابع غنی و ارزشمندی در نظر گرفت که برای مخاطبان، امکان تجربههای غریب و ناممکن فضایی را فراهم میآورند.
https://jfadram.ut.ac.ir/article_67251_50b1a99111097116a772301e4c300d1f.pdf
2018-09-23
49
58
10.22059/jfadram.2018.67251
فیزیولوژی
امپاتی
تماشاگر فیلم
ادراک فضایی
بدنهای فیلمی
محمدباقر
قهرمانی
mbgh@ut.ac.ir
1
دانشیار دانشکده هنرهای نمایشی و موسیقی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
مرضیه
پیراوی ونک
mpiravivanak@gmail.com
2
دانشیار دانشکده هنرها و ادیان، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان
AUTHOR
حامد
مظاهریان
mazaheri@ut.ac.ir
3
دانشیار دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
AUTHOR
علیرضا
صیاد
4
استادیار دانشکده سینما و تئاتر، دانشگاه هنر
AUTHOR
آرنهایم رودولف (1386)، پویهشناسی صور معماری، ترجمه مهرداد قیومی بیدهندی، انتشارات سمت، تهران..
1
استراتن، رابین(1387)، ادیت اشتاین: جست و جوی حقیقت از طریق ایمان و عقل، ترجمه محمد حیدرپور، هفت آسمان، شماره 39، صص 274-237.
2
استم، رابرت(1389)، مقدمهای بر نظریه فیلم، ترجمه: گروه مترجمان به کوشش احسان نوروزی، شرکت انتشارات سوره مهر، تهران.
3
بروتون، داوید لو(1392)، جامعهشناسی بدن، ترجمه ناصر فکوهی، ثالث، تهران.
4
بنیامین، والتر (1390)، اثر هنری در عصر تولید مکانیکی، در اکران اندیشه: فصل هایی در فلسفه سینما، ترجمه پیام یزدانجو، نشر مرکز، تهران.
5
کولبروک، کلر(1387)، ژیل دلوز، ترجمه رضا سیروان، نشر مرکز، تهران.
6
گوت، بریس(1385)، همذاتپنداری و احساسات در سینمای روایی، ترجمه بابک تبرایی، فارابی، شماره 61، صص 48-31.
7
Armstrong, Tim (1998), Modernism, Technology, and the Body, A Cultural Study, Cambridge University Press, Cambridge.
8
Auerbach, J (2007), Body Shots: Early Cinema’s Incarnations, University of California Press, Berkeley.
9
Barasch, Moshe (1998), Modern Theories of Art 2: From Impressionism to Kandinsky, NYU Press, New York.
10
Barker, Jennifer M (2009) The Tactile Eye: Touch and the Cinematic Experience, University of California Press, California.
11
Benson, C (2002), The Cultural Psychology of Self: Place, Morality and Art in Human Worlds, Taylor & Francis, London and New York.
12
Bonitzer, Pascal (1981), It's only a film/ou la face du neant, Framework(14), 22?????????.
13
Bruno, G (1993), Streetwalking on a Ruined Map: Cultural Theory and the City Films of Elvira Notari, Princeton University Press, Princeton.
14
Burch, Noel (1990), Life to Those Shadows, Translated by Ben Brewster, University of California Press, Berkeley.
15
Cartwright, L. (1995). Screening the Body: Tracing Medicine's Visual Culture: University of Minnesota Press, Minneapolis.
16
Coplan, Amy & Goldie, Peter (2011), Empathy: Philosophical and Psychological Perspectives, Oxford University Press, Oxford.
17
Crary, Jonathan (1992), Techniques of the Observer: On Vision and Modernity in the Nineteenth Century: MIT Press, Cambridge.
18
D'Aloia, Andriano(2012), Cinematic emphaty: spectator involvement in the film experience, in the Kinesthetic emphaty in creative and cultural practices, Edited by Dee Reynolds & Matthew Reason, Intellect, University of Chicago press, Chicago.
19
Dagognet, F (1992), Etienne-Jules Marey: a passion for the trace,?????, New York.
20
Deleuze, G (2005), Cinema II, Bloomsbury Academic, London.
21
Densos, Robert (2000), Eroticism, in the Shadow and Its Shadow: Surrealist Writing on the Cinema, City Lights Books, San Francisco.
22
Doane, Mary Ann (1991), Misrecognition and Identity, in Exploration in Film Theory: Selected Essays from Cine-tracts, Edited by Ron Brunett, Indiana university press, Indiana.
23
Doane, Mary Ann (2002), the Emergence of Cinematic Time: Modernity, Contingency, the Archive, Harvard University Press, Cambridge.
24
Eisenberg, Nancy & Strayer, Janet (1990), Empathy and Its Development, Cambridge University Press, Cambridge.
25
Fischer, Lucy (1979), the Lady Vanishes: Women, Magic and the Movies, Film Quarterly, pp: 30-40.
26
Freedberg, David, & Gallese, Vittorio (2007), Motion, Emotion and Empathy in Esthetic Experience, Trends in cognitive sciences, 11(5), pp.197-203.
27
Garrington, Abbie (2013), Haptic Modernism: Touch and the Tactile in Modernist Writing, Edinburgh University Press, Edinburgh .
28
Gazetas, Aristides (2008), An Introduction to World Cinema, 2d ed, McFarland, ??????.
29
Hansen, M. (1999), the mass production of the senses: classical cinema as vernacular modernism. Modernism/modernity, 6(2), pp.59-77.
30
Holt-Damant, Kathi (2005), Celebration: architectonic constructs of space in the 1920s, in Leach, Andrew & Matthewson, Gill (Eds), the 22th annual conference of the society of architectural historians Australia and New Zealand, pp: 173-178.
31
Keen, Suzanne (2006), A Theory of narrative Empathy, Narrative 14, No. 3, pp.207-236.
32
Kracauer, S (1995), the Mass Ornament: Weimar Essays, translated by Thomas Levin, Harvard University Press, Cambridge.
33
Lamposlki, Mikhail (1998), The Memory of Tiresias: Intertextuality and Film, University of California Press, Berkeley.
34
McCabe, Susan (2001), Delight in Dislocation: The Cinematic Modernism of Stein, Chaplin, and Man Ray, Modernism/Modernity, Volume 8, Issue 3, pp.429-452.
35
Müntz, Eugene (2010), Raphael, Parkstone International, New York.
36
Muybridge, Eadweard (2012), the Human Figure in Motion, Dover Publications, New York.
37
Rodowick, D.N. (2014). Elegy for Theory, Harvard University Press, Cambridge.
38
Schmarsow, August (1994), the Essence of Architectural Creation, In Empathy, Form, and Space: Problems in German Aesthetics, 1873-1893, Getty Center for the History of Art and the Humanities, Los Angeles.
39
Shaviro, S (1993), The Cinematic Body, University of Minnesota Press, Minneapolis.
40
Sobchack, Vivian Carol (1992), The Address of the Eye : A Phenomenology of Film Experience, Princeton University Press, Princeton.
41
Sobchack, Vivian Carol (2004), Carnal Thoughts : Embodiment and Moving Image Culture, University of California Press, Berkeley.
42
Stein, Edith (1989), On the Problem of Empathy, ICS Publications, Washington.
43
Väliaho, Pasi (2010), Mapping the Moving Image: Gesture, Thought and Cinema Circa 1900, Amsterdam University Press, Amsterdam.
44
Vischer, Robert (1994), On Optical Sense of Form: A Contribution to Aesthetics, inEmpathy, Form, and Space: Problems in German Aesthetics, 1873-1893, Getty Center for the History of Art and the Humanities, Los Angeles.
45
Williams, Linda (1991), Film Body: An Implantation of Perversions,inExplorations in Film Theory: Selected Essays from Ciné-tracts, Indiana University Press, ??????.
46
Wölfflin, Heinrich (1976), Prolegomena to a Psychology of Architecture, M.I.T Press, Cambridge.
47
ORIGINAL_ARTICLE
تنوع ریتمیک در ضربیهای ردیف فروتن
در این نوشته تلاش شده با بررسی روشهای ایجاد تنوع در الگوهای ریتمیکِ سازندهی ضربیهای ردیف یوسف فروتن به شناسایی و مقایسهی این روشها با روشهای ایجاد تنوع ریتمیکِ به کار رفته در بخشهای آوازی ردیف ایشان پرداخته شود تا به عنوان یکی از راویان و سازندگان مهم قطعات ضربی قدیمی در موسیقی کلاسیک ایرانی، بخشی از شیوهی آفرینش ایشان در ساختن ضربی بررسی شود. به این منظور بخشهای دارای ساختار ریتمیکِ مشابه در ضربیهای مذکور زیر هم نوشته شدهاند و هر بخش با بخش بلافاصله بعد از خود مقایسه شده و در صورت وجود تغییر میان آنها، روشهای ایجاد تنوع و تغییرِ آنها بررسی شده است. نتیجهی کلی این مقایسه نشان میدهد نحوهی ترکیبِ متفاوتِ الگوهای ریتمیک در بخشهای ملودیکِ پیاپیِ ضربیهای ردیف فروتن، منجر به تغییراتی در آنها شده که در این نوشته با عنوان روشهای: 1.افزایش تعداد 2.کاهش تعداد 3.افزایش/کاهش تعداد نامگذاری شدهاند. علاوه بر این، هریک از الگوهای ریتمیک مذکور ممکن است با یکی از روشهای: 1.تقسیم دیرش 2.پیوند دیرش 3.نغمه/سکوت تغییر و تنوع یافته باشند. روشهای ایجاد تنوعِ ریتمیک در ایدههای ملودیکِ ضربیهای ردیف فروتن با روشهای ایجاد تنوع در بخشهای آوازی ردیف ایشان یکسان است. این روشها میتوانند برای آفرینش قطعات ضربی یا آوازی جدید قابل استفاده باشند.
https://jfadram.ut.ac.ir/article_67252_52035fc918d4af54794e572c05262ce2.pdf
2018-09-23
59
66
10.22059/jfadram.2018.67252
یوسف فروتن
ضربی
الگوی ریتمیک
بسط و گسترش
هوتن
شرفبیانی
hootanbayani@yahoo.com
1
سمتی ندارم
LEAD_AUTHOR
اسعدی، هومان (1382)، دفترچهی لوح فشردهی ضربیهای قدیمی به روایت و اجرای استاد یوسف فروتن، MCD-156 ، ماهور، تهران.
1
اسعدی، هومان (1383)، دفترچهی لوح فشردهی ردیف سهتار به روایت و اجرای یوسف فروتن، MCD-171 ، ماهور، تهران.
2
پورتراب، مصطفی کمال (1377)، مبانی آهنگسازی، جلد اول، چشمه، تهران.
3
توکلی، فرشاد (1390)، دفترچهی لوح فشردهی ضربیهای قدیمی به روایت و اجرای استاد یوسف فروتن 2، MCD-311 ، ماهور، تهران.
4
تیورِک، رَلف (1387)، عناصر موسیقی، مفاهیم و کلربردها، ترجمهی علیرضا سیداحمدیان، ماهور، تهران.
5
جعفرزاده، خسرو (1382)، موسیقی ایرانیشناسی، هنر موسیقی، تهران.
6
شرفبیانی، هوتن (1393)، ویژگیهای سهتارنوازی یوسف فروتن، فصلنامهی موسیقی ماهور، شمارهی66، صص 107- 122.
7
شرفبیانی، هوتن (1395)، ردیف موسیقی ایرانی به روایت استاد یوسف فروتن، عارف، تهران.
8
صفوت، داریوش (1390)، 124 قطعه برگزیده از موسیقی ملی ایران، به کوشش ستاره صفوت، ارس، تهران.
9
طلایی، داریوش (1379)، ردیف میرزاعبدالله، نتنویسی آموزشی و تحلیلی، ماهور، تهران.
10
طهماسبی، ارشد (1384)، مجموعه آثار درویشخان، ماهور، تهران.
11
علیزاده، حسین (1382)، دستور تار و سهتار، دورهی متوسطه، ماهور، تهران.
12
فرهت، هرمز (1380)، دستگاه در موسیقی ایرانی، پارت، تهران.
13
کیانی، مجید (1368)، هفت دستگاه موسیقی ایران، مولف، تهران.
14
منابع صوتی
15
فروتن، یوسف (1383)، ردیف سهتار به روایت و اجرای یوسف فروتن، MCD-171 ، ماهور، تهران
16
ORIGINAL_ARTICLE
از جشنِ عروسی تا مدرسۀ موسیقی: نظام استاد شاگردی و تغییرات در روشهای انتقال سنّت در هنر شعریـ موسیقاییِ عاشیقی
امروزه عاشیقها بهعنوان نوازنده، خواننده، شاعر و، برخی اوقات، راویِ داستانهای عاشقانه و حماسی در عروسیهای سنّتیِ ترکزبانانِ ایران نقشهای مهمی برعهده دارند. این کُنشگرانِ آیینی نیازمندِ فراگیریِ مهارتهایی برای اجرایِ شعر، موسیقی، داستانها و همچنین مدیریتِ مراسم و مخاطبانِ خود هستند. ما در این مقاله نحوۀ انتقال سنّت در هنر عاشیقی را مطالعه خواهیم کرد. روش تحقیق کیفی است: یعنی دادهها در طول کارمیدانی و حضور در میدان با مشاهده و مصاحبه بهدست آمدهاند. در اینجا با معرفیِ روشهای متأخرِ انتقال سنّت، تغییرات ایجاد شده در روشهای فراگیریِ مهارتهای لازم برای عاشیقشدن را بررسی میکنیم. یافتههای این تحقیق نشان میدهند که بهطور سنّتی یک عاشیق مهارتهای لازم برای اجرای هنر خود را بهصورت غیررسمی و در عروسیها فرامیگیرد و فرهنگپذیر میشود. اما تغییراتِ اخیر در نظامِ انتقال سنّت، یعنی جدا شدنِ فرایندِ یادگیریِ عاشیق از عروسیها، منجر به کنارگذاشتهشدنِ برخی گونههای شعری و موسیقایی، عدمِ آشنایی عاشیق با بستر اجرایی و ناتوانیِ او در برقراریِ ارتباطِ فعال با مخاطبانش شده است. در ضمن، این تغییراتِ منجر به ورودِ ارزشهای هنریِ جدید به تویها میشود؛ ارزشهایی که با بیشتر بر بخشهای موسیقاییِ نظام تأکید دارند، سلیقۀ هنریِ مخاطبان را نیز تحت تأثیر قرار میدهد و با ارزشهای سنّتیِ حاضر در توی و مخاطبانِ سنّتیِ تویها در تضاد و تنازع است.
https://jfadram.ut.ac.ir/article_67253_645d021cf6acb234ca6e5c83c9d1ff96.pdf
2018-09-23
67
76
10.22059/jfadram.2018.67253
"موسیقی و عروسی"
"موسیقیِ عاشیقی"
"آموزش و یادگیریِ موسیقی"
"تغییرات"
بهرنگ
نیک آیین
nikaeenb@ut.ac.ir
1
دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
ساسان
فاطمی
sasanfatemi358@gmail.com
2
دانشیار دانشکدهی هنرهای نمایشی و موسیقی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
AUTHOR
استراوس، انسلم و جولیت کربین (1394)، مبانی پژوهش کیفی، فنون و مراحل تولید نظریۀ زمینهای، ترجمۀ ابراهیم افشار، نشر نی، تهران.
1
درویشی، محمدرضا (1383)، دائره المعارف سازهای ایران، ماهور، تهران.
2
فاطمی، ساسان (1393)، جشن و موسیقی در فرهنگهای شهریِ ایرانی، ماهور، تهران.
3
قفقازیالی، علی (1388)، مناطق عاشیقی ترکان ایران، ترجمۀ احمد بشیر (شاهین)، به کوشش بهروز ایمانی، نشر اختر، تبریز.
4
کوپریلی، محمدفؤاد (1385)، صُوفیان نخستین در ادبیّات ترک. ترجمه و توضیحِ توفیق هـ . سبحانی، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، تهران.
5
محرمی، مهدی (1395)، موسیقی عاشیقی در بستر اجتماعی زنجان، پایاننامهی کارشناسی ارشد، دانشگاه هنر تهران.
6
نلر، جورج (1388)، انسانشناسی تربیتی، ترجمۀ محمدرضا آهنچیان و یحیی قائدی، آییژ، تهران.
7
نیکآیین، بهرنگ (1395)،آشیقلار بایرامی: عاشیقهای ایران زیر یک سقف، ماهنامه گزارش موسیقی، مرداد، شماره 83، 56-57.
8
Albright, Charlotte (1976), The Music of Professional Musicians of Northwestern Iran (Azerbaijan), PhD Dissertation, University of Washington.
9
Başgöz, İlhan (1952), Turkish Folk Stories about the Lives of Minstrels, The Journal of American Folklore, Vo. 65, No. 258, pp.331-339.
10
Başgöz, İlhan (1970), Turkish Hikaye Telling Tradition in Azerbaijan, Iran, Journal of American Folklore, Vol. 83, No. 330, pp.391–405.
11
Başgöz, İlhan (1975), The Tale Singer and His Audience: an Experiment to Determine The Effect of Different Audiences on a Hikaye Performance, In Folklore: Performance and Communication, ed. Dan Ben Amos and Kenneth Goldstein, 143–203, The Hague, Mouton.
12
Başgöz, İlhan (1978), Structure of Turkish Folk Romance Hikaye, In Folklore Today, ed. Linda Degh, Henry Glassie, and Felix Oinas, 12–23, Indiana University Press, Bloomington.
13
Başgöz, İlhan (1986), Digression in Oral Narrative: A Case Study in Oral Narrative by Turkish Romance Tellers, Journal of American Folklore, No.99, pp.5-23.
14
Başgöz, İlhan (1998), Turkish Folklore and Oral Literature: Selected Essays of Ilhan Basgoz,
15
ed. Kemal Silay, Indiana University Turkish Studies, Bloomington.
16
Başgöz, İlhan (2008), Hikaye, Turkish Folk Romance as Performance Art, Indiana University,
17
Bloomington.
18
Eldarova, Əminə (1984), Iskusstvo ashugov Azerbaidjana, Ishiq, Baku.
19
Erdener, Yildiray (1987), Dueling Singers: Strategies and Interaction Processes among Turkish Minstrels, Ph.D. Dissertation, Indiana University.
20
Hall, Edward (1959), The Silent Language, Doubleday, Garden City, New york.
21
Khaligh-zade, Fattakh (2009),Training System in Azerbaijani Ashiq Music Tradition, In Sacered Knowledge: Schools or Revelation, Ed. Razia Sultanova: 26-35, Lambert Academic Publishing, Köln.
22
Markoff, Irene Judith (1986), Musical Theory, Performance, and the Professional Baglama Specialist in Turkey, Ph.D. dissertation, University of Washington.
23
Merriam, Alan P. (1964), The Anthropology of Music, North Western University Press, Illinois.
24
Nettl, Bruno (2015),How Do You Get to Carnegie Hall? Teaching and Learning, The Study of Ethnomusicology: Thirty-One Issues and Concepts, University of Illinois Press, Urbana and Chicago.
25
Oldfield, Anna (2008), Women aşiqs of Azerbaijan: Tradition and Transformation. Ph.D. Dissertation, University of Wisconsin-Madison.
26
Qasımlı, Mәhәrrәm (2003),Ozan Aşıq Sәnәti, Uğur, Baku.
27
Rice, Timothy (2003),The Ethnomusicology of Music Learning and Teaching, College Music Symposium, Vol. 43, pp. 65-85.
28
ORIGINAL_ARTICLE
مطالعه ای سازشناختی بر تغییر تناسب ساختار عود ( بربط) درتصاویر دوره ساسانی، ایلخانی-تیموری و صفوی
پژوهش حاضر با روشی تطبیقی و رویکرد رَوندپژوهانه، روند تغییر شکل و تناسبات درونی ساز عود و تناسب آن با ابعاد نوازنده را در نمونه هایی از دوره ساسانی، ایلخانی- تیموری و صفوی مورد بررسی و تحلیل قرار داده است. هدف از این پژوهش آن است که اولا ببینیم ساختار این ساز بر اساس مستندات مکتوب و تصویری موجود در دوره ای هزار ساله روند تغییرات پیوسته ای داشته است یا خیر و همچنین در مقایسه با تناسبات بدن نوازنده، در عین اینکه تناسبات در ترسیم تصویر ها بررسی شده و محک می خورد، می توان دید که ثبات تناسبات بدن نوازنده در درون هر دوره و همچنین در مقایسه با دوره های تاریخی دیگر چگونه است. جامعه آماری مورد مطالعه شامل 32 نمونه از تصاویر سازدار منقش به عود و نوازنده آن است که در چهار گروه معرفی و بررسی شده اند. ترسیم سازها در نمونه های مختلف از تناسبات متفاوتی تبعیت کرده است بطوریکه عمدتا درگذار زمان، با افزایش نسبت عرض کاسه به طول آن مواجهیم. ترسیم سازها در گروه ساسانی به نمونه های امروزی و نسبت مذکور در رساله کنزالتحف نزدیکتر است اما تا دوره صفوی به مرور زمان با کاهش نمونه های مشابه با سازهای امروزی روبرو هستیم.
https://jfadram.ut.ac.ir/article_67254_67053f9fde0f36b0adf57e6a22c23431.pdf
2018-09-23
77
85
10.22059/jfadram.2018.211696.614963
"ساختار"
"تناسب "
" عود(بربط) "
"ساسانی"
" ایلخانی- تیموری"
" صفوی"
مریم
دولتی فرد
mdolati_f@yahoo.com
1
دانشجوی دکتری فلسفه هنر، گروه فلسفه و الهیات، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
LEAD_AUTHOR
نگار
بوبان
negarbooban@yahoo.com
2
استادیار دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز.
AUTHOR
ابن زیله، أبی منصور الحسین ( 1964)، الکافیفیالموسیقی، تحقیق: زکریا یوسف، دارالقلم، بغداد.
1
ابن سینا (1371)، موسیقیدانشنامهعلایی،سهرسالهدرموسیقی، به اهتمام تقی بینش، مرکز نشر دانشگاهی، تهران.
2
اخوان الصفا (1371)، موسیقیرسائلاخوانالصفا،سهرسالهدر موسیقی، به اهتمام تقی بینش، مرکز نشر دانشگاهی، تهران.
3
اسعدی، هومان ( 1379)، حیاتموسیقاییوعلمموسیقیدردورانتیموریانازسمرقندتاهرات، پایان نامه برای دریافت کارشناسی ارشد رشتهی پژوهش هنر، دانشگاه تهران.
4
اسعدی، هومان (1383)، مطالعاتسازشناختیدررسالاتونگارههایموسیقاییتیموری، فصلنامهموسیقیماهور، سال ششم، شماره 24، صص 98-61.
5
اصفهانی، ابوالفرج (1368)، الاغانی، ترجمه، تلخیص و شرح از :محمد حسین مشایخ فریدنی، جلد اول، انتشارات علمی و فرهنگی، تهران.
6
امان اللهی بهاروند، اسکندر (1387)، خنیاگری و موسیقی در ایران از هخامنشیان تا سقوط پهلوی، انتشارات آرون، تهران.
7
باقری، بهناز (1378)، روشی برای کد گزاری نگارههایی که تصویر ساز دارند، پایاننامه کارشناسی موسیقی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران.
8
پوپ، آرتور و فیلیپس آکرمن (1387)، سیری در هنر ایران، ترجمه دیگران، جلد دوم، چاپ اول، انتشارات علمی و فرهنگی، تهران.
9
خوارزمی، محمد (1347)، مفتاح العلوم، ترجمه حسین خدیو جم، 1347، چاپ اول، انتشارات بنیاد فرهنگ ایران، تهران.
10
دریایی، تورج (1392)، تاریخ و فرهنگ ساسانی، ترجمه مهرداد قدرت دیزجی، انتشارات ققنوس، تهران.
11
دلیلی، راحله (1387)، بازسازی چنگ بعد از اسلام، پایاننامه کارشناسی موسیقی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران.
12
دولتی فرد، مریم و فاطمه شاهرودی(1392)، تحلیل نحوه بازنمایی نوازنده عود در تصاویردوره ساسانی تا صفوی، نشریه هنرهای زیبا- هنرهای نمایشی و موسیقی، دوره 18، شماره 2، صص 56-49.
13
ذاکر جعفری، نرگس (1390)، نقش نغمات بر حیات و ماندگاری سازها، مطالعه موردی: دوره ایلخانی و تیموری، نشریه هنرهای زیبا- هنرهای نمایشی و موسیقی، شماره 43، صص 69-59.
14
ذاکر جعفری، نرگس (1394)، جایگاه ساز عود و انواع آن در تاریخ موسیقی ایران پس از اسلام، نشریه تاریخ علم، دوره 11، شماره 2، صص 191-206.
15
رهبر، ایلناز، هومان اسعدی و رامون گاژا ( 1389)، سازهای موسیقی دوره صفوی به روایت کمپفر و شاردن، مقایسه ای تطبیقی در بخش سازشناختی از سفرنامه کمپفر و شاردن، نشریه هنرهای زیبا- هنرهای نمایشی و موسیقی، شماره 41، صص 32-23.
16
عکاشه، ثروت (1380)، نگارگری اسلامی، ترجمه سید غلامرضا تهامی، چاپ اول، ترجمه سید غلامرضا تهامی، انتشارات سوره مهر، تهران.
17
فارابی، ابونصر محمدبن محمد طرخان (1375)، الموسیقی الکبیر، ترجمه آذرتاش آذرنوش، چاپ اول، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران.
18
فارمر، هنری جرج (1366)، تاریخ موسیقی خاور زمین، ترجمه بهزاد باشی، انتشارات آگاه، تهران.
19
فروغ، مهدی (1390)، بربط ساز ایرانی، موسیقی ایرانی (گزیده مقالات مجله هنر و مردم)، چاپ دوم، تهران، سازمان چاپ و انتشارات، صص 281-286.
20
فروغ، مهدی (1356)، آلات موسیقی، نشریه انجمن فرهنگ باستان، سال 16، شماره 19، صص 58-40.
21
کاشانی، حسن(1371)، کنزالتحف، به اهتمام تقی بینش، سه رساله ی فارسی در موسیقی : موسیقی دانشنامه علایی، موسیقی رسایل اخوان الصفا، کنزالتحف، چاپ اول، نشر مرکز دانشگاهی، تهران.
22
مراغی، عبدالقادربن غیبی الحافظ (1366)، جامع الاالحان، به اهتمام تقی بینش، چاپ اول، موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، تهران.
23
معارف، سید عباس (1383)، شرح ادوار صفی الدین ارموی با مقدمه ای در تاریخ موسیقی ایران، چاپ اول، انشارات سوره مهر، تهران.
24
منصوری، پرویز (1384)، ساز شناسی، چاپ چهارم، انتشارات زوار، تهران.
25
میثمی، سیدحسین ( 1378)، بررسیوتحلیلموسیقیدورانصفویه، پایان نامهی کارشناسی ارشد، دانشکدهی هنرهای زیبا، دانشگاه تهران.
26
میثمی، سید حسین (1389)، موسیقی عصر صفوی، چاپ اول، فرهنگستان هنر، تهران.
27
نریمان، منصور (1372)، شیوه بربط نوازی، انتشارات سروش، تهران.
28
During, J (1988), Barbat, Iranica,Vol III, Fasc.7, pp.758-759.
29
Farmer, Henry George )1966(, Music Islam Pictorial works, Musikgeschichte in Bildren, Bd. 3,Lfg. 2 Leipzig Deutscher Verlag für Musik.
30